Είδαμε πρόσφατα σε δημοσιεύματα με
πηχυαίους τίτλους ότι η χώρα μας συμμετείχε στη Σύνοδο Κορυφής των Ηνωμένων
Εθνών που είχε ως αντικείμενο «τον μετασχηματισμό της εκπαίδευσης και την
προσαρμογή στη νέα εποχή», δια της Υπουργού του ΥΠΑΙΘ κας Κεραμέως. Την ίδια
στιγμή, ένα ολόκληρο παράθυρο έφευγε από το πλαίσιό του λόγω ανύπαρκτης
συντήρησης και έπεφτε από το δεύτερο όροφο στο έδαφος του Πρότυπου Λυκείου
Αναβρύτων(!). Ευτυχώς στη διαδρομή του δε συνάντησε κανένα παιδί αλλιώς θα ζούσαμε
και τα χειρότερα.
Προφανώς και τα σχολεία μας δεν είναι απλώς
παλιά στη συντριπτική τους πλειοψηφία, είναι και πλημμελώς συντηρημένα από αυτόν
που οφείλει να τα συντηρεί, δηλαδή το Δήμο. Στην προκειμένη περίπτωση έχουν γίνει
επανειλημμένως οχλήσεις από τη σχολική κοινότητα, προς τις υπηρεσίες και τη
Διοίκηση του Δήμου.
Για να είμαστε δίκαιοι, τα κονδύλια που διαθέτει η κεντρική Διοίκηση (Υπουργείο Εσωτερικών) προς τους Δήμους για τη λειτουργία, συντήρηση και επισκευή των Σχολικών Μονάδων είναι πενιχρά.
Είναι ντροπή το συγκεκριμένο ιστορικό
σχολείο να παραμένει στη μορφή που είχε όταν φοιτούσε σε αυτό γενιές πριν ο
…τέως. Είναι επίσης ντροπή να βαφτίζονται τα σχολεία μας «πρότυπα»,
«πειραματικά» αλλά και «άντρα παρανομίας» και να θεωρεί το Υπουργείο ότι έτσι
είναι επειδή έτσι νομίζει. Τα σχολεία μας έχουν φοβερές ελλείψεις, οι οποίες πρέπει
να καλυφθούν με κονδύλια ΚΑΙ πολιτική βούληση. Από λόγια ειλικρινά
έχουμε χορτάσει, αλλά τα λόγια δεν κρατούν τα παράθυρα στη θέση τους
ούτε τα παιδιά ασφαλή στα σχολεία μας.
