ΙΣΤΟΡΙΑ Β' ΜΕΡΟΣ

Η σύσκεψη στη Βοστίτσα (Αίγιο)
Οι ηγέτες της Φιλικής Εταιρείας, με αρχηγό τον Αλέξανδρο Υψηλάντη, στη σύσκεψη του Ισμαήλ της Βεσαραβίας στις 5 με 7 Οκτώβρη 1820, πήραν την απόφαση να στείλουν τον Παπαφλέσσα στο Μοριά, για να ανάψει την επαναστατική πυρκαγιά. Η φήμη του ερχομού του στο Μοριά, με σκοπό να οργανώσει το κίνημα, τρομοκράτησε τους αρχιερείς και κοτζαμπάσηδες, που αποφάσισαν να τον εμποδίσουν να πατήσει το πόδι του στο Μοριά, ακόμη και να τον δολοφονήσουν. Η κήρυξη της επανάστασης ήταν απειλή για συνέχιση της δοτής εξουσίας τους από τους Τούρκους, που επί 400 περίπου χρόνια σκλαβιάς τη θεωρούσαν πια ως κεκτημένο δικαίωμά τους. Και αυτοί είχαν πιο ψηλά τη δοτή εξουσία από την ελευθερία του υπόδουλου έθνους, που με τη συνέχιση της δουλείας οδηγείτο στην εξαφάνισή του. Και ο Παπαφλέσσας (1788 - 1825 ), που ήταν από την Πολιανή της Μεσσηνίας, και το όνομά του ήταν Γρηγόριος Δικαίος, τους ήξερε καλά, γι' αυτό και πήρε όλα τα μέτρα για την προφύλαξή του.
Μ' ένα καΐκι μια νύχτα του Φλεβάρη 1821 βγήκε στο Ανάπλι με άλλους τέσσερις αρματωμένους. Υστερα από δυο με τρεις μέρες κάλεσε τους προεστούς και δεσποτάδες σε σύσκεψη. Αρνήθηκαν. Ομως, τους ξανακάλεσε και πάλι, με το μήνυμα:
«Τώρα έχω μια μεγάλη αποστολή! Είμαι αποσταλμένος από την Αρχή, από την "Υπερτάτη εξουσία του Γένους" και σας προστάζω εξ ονόματός της να 'ρθητε ν' ακούσητε τι έχω εντολή να σας ανακοινώσω»16.
Η εντολή που είχε ήταν να πείσει τους προεστούς και αρχιερείς να δώσουν το σύνθημα της εξέγερσης.
Αυτοί ύστερα από διαφωνίες τους τελικά αποφάσισαν η διάσκεψη να γίνει στις 26 Γενάρη στη Βοστίτσα, στο σπίτι του Ανδρέα Λόντου. Σ' αυτό συνάχτηκαν οι προεστοί Ασημάκης Ζαΐμης, Ανδρέας Ζαΐμης, Σωτήρης Χαραλαμπόπουλος, Ασημάκης Φωτήλας, Πανάγος Δεληγιάννης, Γιάννης Παπαδόπουλος ή Μουρτογιάννης, Ανδρέας Λόντος, Σωτήρης Θεοχαρόπουλος και οι δεσποτάδες, ο Π. Πατρών Γερμανός, ο Κερνίκης Προκόπιος και ο Χριστιανουπόλεως Γερμανός, καθώς και ο Πρωτοσύγκελος Φραντζής. Σε λίγο φτάνουν οπλισμένοι ο Νικήτας Δικαίος, αδελφός του Παπαφλέσσα, και ο Δραγώνας. Και μετά ήρθε και ο Παπαφλέσσας. Τους δίνει το συστατικό γράμμα του Υψηλάντη, στο οποίο, ανάμεσα σε άλλα, έγραφε:
«Ο Δικαίος, είναι άλλος Εγώ»17.
Οι προεστοί ξαφνιάστηκαν. Και ο Παπαφλέσσας τους τόνισε πως εκεί που φτάσανε τα πράγματα αναβολή δε χωρεί. Εχουν προετοιμαστεί τα πάντα. Η επανάσταση στη Μολδαβία πάει καλά, ο Αλής αντιστέκεται στο Σουλτάνο και ο Χουρσίτ με το στρατό του δεν είναι στο Μοριά, αλλά στην Ηπειρο. Τα νησιά θα επαναστατήσουν και στη Ρούμελη, και στη Μακεδονία άρχισε το ντουφεκίδι. Και τα αναγκαία ψέματα ότι η Ρωσία στέλνει στόλο, στρατό και όπλα18.
Στη δεύτερη σύσκεψη ο Γερμανός, ανάμεσα σε άλλα, τον ρωτάει εάν είναι σύμφωνο όλο το έθνος ν' αρχίσει ο Αγώνας, εάν είναι βάσιμες οι υποσχέσεις ότι θα τους συντρέξει κάποια δύναμη, πώς θα αντιμετωπίσουν την κατάσταση αν οι Τούρκοι πάρουν είδηση το τι ετοιμάζεται. Ο Παπαφλέσσας του αποκρίνεται πως όλα τα πρόβλεψε η Αρχή. Και ο Σωτήρης Χαραλάμπης, με την ωμή ειλικρίνειά του, λέει:
«...Μα εμείς εδώ, αφού ξεκάνουμε τους Τούρκους, τι θ' απογίνουμε; Ποιον θα έχουμε ανώτερο; Ο ραγιάς, άμα πάρει άρματα, δεν θα μας ακούει πια. Και τότε θα πέσουμε στα χέρια εκείνων που δεν μπορούν να κρατήσουν πιρούνι να φάνε»19.
Ενώ τώρα, οι ακραιφνείς χριστιανοί ορθόδοξοι, έχουν για αφεντικά τους το μωαμεθανό Σουλτάνο και τους τοποτηρητές του, καϊμακάμηδες και πασάδες, και μαζί μ' αυτούς εξουσιάζουν και καταδυναστεύουν τους υπόδουλους Ελληνες, βάζοντας δεσμά στα δίκια τους και στη Λευτεριά τους, και επιδιώκοντας να τους κρατάνε υπάκουους στη θέλησή τους, ραγιάδες δηλαδή.
Στην τρίτη και τέταρτη σύσκεψη ο Π. Πατρών Γερμανός λέει στον Παπαφλέσσα, πως αφού συσκέφθηκαν, όλοι τους συμφωνούν και θεωρούν «τον καιρόν ουχ αρμόδιο να επαναστατήσει το Εθνος» και ότι αποφάσισαν να τον κλείσουν σε μοναστήρι. Και τον βρίζει με βαριές λέξεις και φράσεις, αποκαλώντας τον Παπαφλέσσα απατεώνα, εξωλέστατο και μικρό, όπως αναφέρει και στα απομνημονεύματά του:
«Ο δε Δικαίος, άνθρωπος απατεών και εξωλέστατος περί μηδενός άλλου φροντίζων ειμή τίνι τρόπω να ερεθίση την ταραχήν του Εθνους, διά να πλουτίση εκ των αρπαγών, τους εβεβαίωνεν, ότι τα πάντα είναι έτοιμα»20.
Και ο Παπαφλέσσας, μ' όλη τη δύναμη που του δίνουν οι ακατάβλητοι και συνεπείς αγώνες του, για το άνοιγμα του δρόμου της Επανάστασης, τους φωνάζει:
«Για ακούτε δω, η Επανάσταση είτε το θέτε, είτε όχι θα γίνει! Πάρτε το απόφαση. Αν εσείς γυρεύετε να την εμποδίσετε, εγώ πήρα προσταγή από την Αρχή να ξεσηκώσω τον κοσμάκη και να την κάνω. Και τότε όποιον βρουν ξαρμάτωτο οι Τούρκοι ας τον κόψουν!»21.
Αυτό τους τρόμαζε, το κόψιμό τους από τους Τούρκους. Αλλά και τι θα γίνουν χωρίς τους ραγιάδες, οι οποίοι με το Σηκωμό αρματωμένοι, απέβαλαν το όνομα του «ραγιά», του υπηκόου της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και σκλάβου, και ξαναπήραν το όνομά τους, «ο Ελληνας», ο Ελεύθερος.
Και την άλλη μέρα, ο Γερμανός και οι άλλοι στη Βοστίτσα συνεδρίασαν και ανάμεσα στις αποφάσεις που πήραν ήταν και αυτές οι δύο:
«1. Ο Δικαίος να αναχωρήση στα ίδια και να ησυχάση. 2. Η Πελοπόννησος να μην κινηθεί, μήτε και αφού έλθη ο προσδοκώμενος (Αλέξανδρος Υψηλάντης) πληρεξούσιος, αν δεν κινηθώσι προηγουμένως τα άλλα μέρη της Ελλάδος»22.
Και με την απόφασή τους αυτή, πως σε καμιά περίπτωση η Πελοπόννησος να μην εξεγερθεί, αν προηγουμένως δεν εξεγερθούν τα άλλα μέρη της Ελλάδας, ο Π. Πατρών Γερμανός, οι δυο δεσποτάδες και οι προεστοί της Αχαΐας διαψεύδουν και πάλι τους πλαστογράφους της Επανάστασης του Εικοσιένα, που με το θρύλο της Αγίας Λαύρας, που έπλασαν γύρω στα 1840, εμφανίζουν τον Π. Πατρών Γερμανό να υψώνει τη σημαία της Επανάστασης στην Αγία Λαύρα, περιστοιχισμένο από προεστούς.
Και με την αυθαίρετη και αντεθνική απόφασή τους, που πραγματοποίησαν και τόλμησαν να συλλάβουν και να κλείσουν στο μοναστήρι του Μεγάλου Σπηλαίου τον Αποσταλμένο της Αρχής του επαναστατημένου έθνους, για να επαναστατήσει το Μοριά, τον Παπαφλέσσα, φυλάκισαν την ίδια την Επανάσταση, επιδιώκοντας να την καταπνίξουν στα γεννοφάσκια της. Σχετικά με την αντίθεσή τους στην έναρξη της Επανάστασης, ο Βερναδάκης γράφει:
«Επί Τουρκοκρατίας οι προύχοντες ήσαν κάτοχοι ασφαλείς σχεδόν και ανενόχλητοι της αρχής. Συμμαχούντες μετά των αρχιερέων και κολακεύοντες τους Τούρκους, ουδένα διέτρεχον κίνδυνον περί της θέσεώς των»23.
Αυτοί που επί 400 περίπου χρόνια εξαγοράζουν τα προνόμια της δοτής εξουσίας, από τους Τούρκους, με το κήρυγμα της υποταγής των υπόδουλων Ελλήνων στην κραταιά Οθωμανική Αυτοκρατορία, με την άθλια επινόηση της φοβέρας της θεόδοτης δουλείας τους στους Τούρκους, προσπάθησαν να εμποδίσουν το αρχόμενο βλάστεμα του σπόρου της Λευτεριάς του εθνεγέρτη Ρήγα, την Επανάσταση. Γιατί αυτή τους ξέσχιζε τη δοτή τους εξουσία. Και έτσι συνέλαβαν τον Παπαφλέσσα, για να φιμώσουν το στόμα του, με την αδιάκοπη διδαχή της κήρυξης της Επανάστασης, ως υπέρτατου χρέους προς την πατρίδα και το Εθνος. Και ο Σωκράτης έθεσε την πατρίδα «...εν μείζονι μοίρα παρά θεοίς και παρά ανθρώποις τοις νουν έχουσιν».
Αλλά ο μόνος καημός και πόθος του Παπαφλέσσα, και πάνω από τη ζωή του, ήταν ο Αγώνας για το διπλό ξεσκλάβωμα των υπόδουλων Ελλήνων, από τους Τούρκους κατακτητές και τους συνεργάτες τους, τους κοτζαμπάσηδες και κληρικούς, όσοι από αυτούς δεν είχαν πατριωτική συνείδηση. Και έβαλε όλο του το είναι, και σπλάχνα και νεύρα και καρδιά και μυαλό να του δουλέψουν για το ιδανικό αυτό, μετατρεπόμενος έτσι σε ζωντανή δάδα του διαφωτισμού και μεταλαμπάδευσης της επανάστασης για να γίνει «ο μπουρλοτιέρης των ψυχών» για επαναστατική δράση. Ετσι άρχισε να μιλάει στους φύλακές του στο μοναστήρι, για τη μεγάλη αλήθεια της αδήριτης εθνικής ανάγκης, για τη χωρίς αναβολή κήρυξη της Επανάστασης, για τη σωτηρία και την ύπαρξη του Γένους. Ετσι βάζει μπουρλότο στις ψυχές τους και τον ελευθερώνουν για να ανοίξει το δρόμο της Επανάστασης για εθνική Λευτεριά, και μερικοί από τους φύλακές του τον βάδισαν μαζί του. Και ο Παπαφλέσσας, αυτή η ζωντανή επαναστατική δάδα, φωτίζει με τις φλόγες της Επανάστασης τον ουρανό της Μάνης, βάζοντας μπουρλότο στις ψυχές του λαού της και μετέτρεψε τη Μάνη σ' ένα απέραντο εργαστήρι επανάστασης, δουλεύοντας οι πατριώτες νυχθημερόν σ' αυτό.
Ευτυχώς και οι φύλακες του μοναστηριού ήταν αγνοί πατριώτες και ελευθέρωσαν τον Παπαφλέσσα, γιατί, σε αντίθετη περίπτωση, ο κίνδυνος να πνιγεί η Επανάσταση στο ξεκίνημά της ήταν μεγάλος, με απρόβλεπτες οδυνηρές συνέπειες για το λαό και το Εθνος.
Ολα αυτά τα συμβάντα στη διάσκεψη της Βοστίτσας, που έχουν γραφεί στις ιστορικές πηγές της εποχής εκείνης και τα επιβεβαιώνει ο ίδιος ο Π. Πατρών Γερμανός στα απομνημονεύματά του, φανερώνουν την αλήθεια γυμνή και καταβαραθρώνουν συθέμελα το σαθρό οικοδόμημα του θρύλου της Αγίας Λαύρας. Γιατί όχι μόνο αποδεικνύουν ότι ο Γερμανός δεν σήκωσε τη σημαία της Επανάστασης στην Αγία Λαύρα, περιστοιχισμένος από πρόκριτους, αλλά και τους αποδίδουν τη μομφή ότι ούτε καν συναίνεσαν στην πρόταση του Παπαφλέσσα για την κήρυξη της Επανάστασης στο Μοριά, όταν αυτή είχε ξεκινήσει στη Μολδαβία και ακόμα ότι για να ματαιώσουν την κήρυξη της Επανάστασης, τόλμησαν να παραβιάσουν τη θέληση του επαναστατημένου έθνους και να συλλάβουν με την αντεθνική ενέργειά τους «τον άλλο εγώ» του Αλ. Υψηλάντη, την κινητήρια δύναμη της Επανάστασης στο Μοριά, τον Παπαφλέσσα.
Το σύρσιμο στην Επανάσταση
Η άρνηση των κοτζαμπάσηδων και των δεσποτάδων της Αχαΐας να πάρουν τα άρματα, καλώντας όλο το λαό στα όπλα, έθλιβε τον Παπαφλέσσα, όμως δεν τον αποθάρρυνε και δεν τον λύγισε. Προέχει η μεγάλη εθνική υπόθεση, ο Σηκωμός, η Ανάσταση του Γένους. Θα ζητήσει τη μεγάλη βοήθεια από το λαό. Αδήριτη όμως είναι η ανάγκη της επιστράτευσης στον τιτάνιο Αγώνα και των κοτζαμπάσηδων και των δεσποτάδων, παρόλο που βολεμένοι με τη δοτή εξουσία δεν τους άγγιζε ο πόθος και ο καημός της λύτρωσης από τη σκλαβιά του αλυσοδεμένου έθνους. Οι Τούρκοι, για τη διαιώνιση της δουλείας, έδωσαν σ' αυτούς εξουσία πάνω στους ομογενείς τους, με την οποία απέκτησαν δύναμη, πλούτη, όνομα, αίγλη, κύρος και με την υπεροχή αυτή απέκτησαν επιρροή και εξουσιαστικόν αέρα πάνω στους υπόδουλους Ελληνες. Ενώ αυτοί με τις αλυσίδες της σκλαβιάς να βροντολογούν στα πόδια τους και να τους ματώνουν, εξουθενωμένοι από την πείνα, τις στερήσεις, τους εξευτελισμούς, με τη συστηματική καλλιέργεια της υποταγής τους, με τη θεόδοτη δουλεία τους στους Τούρκους, αλλά και βυθισμένοι μέσα στα σκοτάδια της αμάθειας, της προκατάληψης και της θρησκοληψίας, πολλοί απ' αυτούς έχασαν την εμπιστοσύνη τους στον εαυτό τους, στη δύναμη του μυαλού τους, στις ικανότητες τους, και τους δημιουργήθηκε το αίσθημα κατωτερότητας και της ατολμίας για το πάρσιμο πρωτοβουλιών και μεγάλων αποφάσεων που αφορούν την ύπαρξή τους και αυτή του έθνους. Μέσα όμως στις φλόγες της Επανάστασης φανέρωσαν πρωτόφαντες ικανότητες με προνομιακή ευφυία. Επρεπε λοιπόν οι κοτζαμπάσηδες και οι αρχιερείς με τον ουσιαστικό αέρα που είχαν και την επιρροή που ασκούσαν επάνω στις λαϊκές μάζες και φάνταζαν έτσι με δυνάμεις και ικανότητες, για τη μεγάλη εθνική υπόθεση, το Σηκωμό, να πάρουν και αυτοί τα όπλα και να δώσουν το σύνθημα της εξέγερσης. Οι υπόδουλοι θα τους ακολουθούσαν και θα έπαιρναν και αυτοί τα όπλα. Ο Κορδάτος λέει πως εκείνο τον καιρό, οι λαϊκές μάζες για να πάρουν τα όπλα έπρεπε να μπουν επικεφαλής οι προύχοντες και ο ανώτερος κλήρος24. Και αν στο Μοριά και αλλού δεν μπαίνανε επικεφαλής δε θα άρχιζε το ντουφεκίδι. Και αυτό το γνώριζε πολύ καλά ο Παπαφλέσσας.
Για να εξουδετερώσει τις αντιδράσεις τους έπρεπε να πει πολλά ψέματα, ώστε να τους πείσει ν' αρματωθούν, ότι πίσω από τη Φιλική Εταιρεία ήταν η αυλή του Τσάρου, ότι η Ρωσία θα τους συνέτρεχε με όπλα, με στρατό και στόλο και άλλα. Ετσι, κατάφερε να πείσει αρκετούς κοτζαμπάσηδες και κληρικούς να πάρουν τα όπλα. Κατάφερε με ψέματα και αλήθειες τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη της Μάνης να ξεσηκώσει τους Μανιάτες, λέγοντάς του ότι ο αντιπρόσωπος της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, Αλέξανδρος Υψηλάντης, θα τον κάνει άρχοντα όλου του Μοριά. Ετσι στις 23 Μάρτη κήρυξε στη Μάνη την επανάσταση και με ένοπλους Μανιάτες, με όπλα που είχε στείλει ο Παπαφλέσσας από τη Σμύρνη, ελευθέρωσαν την Καλαμάτα25. Και οι ανένδοτοι στην κήρυξη της επανάστασης θα σερνόντουσαν σ' αυτήν όταν θα άρχιζε το ντουφεκίδι, εκτός και εάν έπαιζαν φανερά το ρόλο του προδότη και πολεμούσαν στο πλευρό των Τούρκων, εναντίον των επαναστατημένων Ελλήνων.
Χαρακτηριστική είναι η ομολογία, στο σύρσιμο της επανάστασης για να σωθούν, του Ασημάκη Φωτήλα, ο οποίος στα Καλάβρυτα, όπου συνάχθηκαν ο Π. Πατρών Γερμανός και οι προεστοί της Αχαΐας και αποφάσισαν να μην πάνε στην Τριπολιτσά, για να μην τους σφάξει ο Καϊμακάμης, ξεκάθαρα τους είπε:
«Ο,τι πέρναγε από το χέρι μας κάναμε για να μακρύνουμε τον καιρό. Απ' εδώ και πέρας οι Τούρκοι, όσα κι αν τους πούμε δεν θα μας πιστέψουν. Δεν μας απομένει άλλο, για να σώσουμε τα κεφάλια μας, παρά να πιάσουμε τ' άρματα»26.
Και ο Παπαφλέσσας δικαιώθηκε, όταν στη σύσκεψη της Βοστίτσας, για να εξαναγκάσει τους κοτζαμπάσηδες και δεσποτάδες να πάρουν τ' άρματα, τους φώναξε πως όποιον βρουν ξαρμάτωτο οι Τούρκοι ας τον σφάξουν. Και ο Φιλήμονας έτσι γράφει αυτή την αλήθεια:
****
«Βρέθηκαν στην αναπόφυγη ανάγκη της προτιμήσεως ενός εκ των δύο, ή της ακινησίας και της βεβαίας σφαγής, ή του πολέμου και της ελπιστέας σωτηρίας»26.
Και αυτοί, κοτζαμπάσηδες και δεσποτάδες, που πήγαν στην Τριπολιτσά, για να μην πάρουν τ' άρματα, βρήκαν μαρτυρικό θάνατο.
Και ο Σουλτάνος στις 10.4.1821 κρέμασε τον πατριάρχη Γρηγόριο Ε΄, τον αθώο από τη συκοφαντία του Μητροπολίτη Πισιδίας Ευγένιου, ότι ήταν δήθεν αρχηγός της Επανάστασης, αλλά και από άλλες κατηγορίες Φαναριωτών. Και δεν λογάριασε τον αφορισμό της επανάστασης που έκανε ο Γρηγόριος Ε΄ μαζί με τους δύο άλλους αρχιεπισκόπους, τους επισκόπους και τους μητροπολίτες, που έβλαψε την επανάσταση και παραλίγο να σβήσει κάθε επαναστατική φλόγα. Οταν μάλιστα στον αφορισμό αυτό εκφράζει όλα τα αντιδραστικά και αντεθνικά του φρονήματα και δουλικά υμνολογεί την ευεργέτιδα, κραταιά και αήττητη βασιλεία του, την τεταγμένη από το Θεό. Και όταν αφορίζει τον Αλέξανδρο Υψηλάντη, όπως και τον Μιχαήλ Βόδα, γιατί αντιστάθηκε στη διαταγή αυτή του Θεού, της δοσμένης σ' εμάς κραταιάς βασιλείας των Τούρκων και κήρυξε την Επανάσταση για την ελευθερία του γένους. Και την εθνική αυτή ενέργεια, την κήρυξη της επανάστασης, τη στηλιτεύει ως στρεφόμενη κατά του Θεού, ως ανοίκεια, που δεν ταιριάζει στο ραγιαδικό χαρακτήρα, δηλαδή στη θεόθεν υποτέλεια των Ελλήνων στους Τούρκους. Και γι' αυτόν τον γενικό συνοδικό της φρίκης αφορισμό, που υπογράφτηκε επί του ιερού θυσιαστηρίου από τους δύο πατριάρχες, τον Γρηγόριο Ε΄ της Κωνσταντινουπόλεως και τον Πολύκαρπο των Ιεροσολύμων, καθώς και από είκοσι ένα δεσποτάδες, ο Φιλήμονας γράφει:
«Αποστρέφει το πρόσωπον αυτής
η θεία και ανθρώπινη δικαιοσύνη»27.
Επειδή πολλοί προεστοί και δεσποτάδες πήγαιναν στην Τριπολιτσά, ο Παπαφλέσσας για να τους σταματήσει και να προλάβει και άλλες προδοσίες, οπότε οι Τούρκοι θα έπαιρναν τα μέτρα τους και θα εξαπέλυαν τη στυγνή τρομοκρατία τους, έβαλε τον φιλικό Παν. Σουλιώτη ν' ανοίξει την επαναστατική αυλαία, για να συρθούν στην Επανάσταση όσοι απ' αυτούς δεν ήταν τελείως χαλασμένοι και προτιμήσουν την προδοσία πολεμώντας στο πλευρό των Τούρκων κατά των ομογενών τους. Ετσι στις 15 Μάρτη, ο Σουλιώτης με τον Πετμεζά χτύπησαν στο Αγρίδι τρεις γυφτοχαρατζήδες και τρεις ταχυδρόμους που πήγαιναν γράμματα στον Χουρσίτ, που πολιορκούσε τον Αλή Πασά στα Γιάννενα. Και την άλλη μέρα χτύπησαν άλλους εφτά Τούρκους στα Χάσια. Ετσι οι Καλαβριτινοί προύχοντες σύρθηκαν στην Επανάσταση και πήραν τα όπλα. Ο Χαραλάμπης και οι Πετμεζαίοι κατέβηκαν στα Καλάβρυτα, με οπλισμένους, και χτύπησαν τους Τούρκους και τους υποχρέωσαν να παραδοθούν28. Τα επεισόδια αυτά έγιναν γνωστά στην Πάτρα στις 20 Μάρτη και ο Π. Καρατζάς στις 21 Μάρτη κάλεσε το λαό της Πάτρας στα όπλα και η επανάσταση άρχισε. Τον λόγο πια έχουν τα όπλα. Και στις 23 Μάρτη ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης κήρυξε την Επανάσταση στη Μάνη.
Η τριπλή πλαστογράφηση του Εικοσιένα
Με το θρύλο της Αγίας Λαύρας, ο οποίος εμφανίζει τον Π. Πατρών Γερμανό να υψώνει τη σημαία της Επανάστασης του Εικοσιένα, στη μονή της Αγίας Λαύρας, περιτυλίχτηκε ασφυκτικά το Εικοσιένα με τον αποπνικτικό θρησκευτικό μανδύα και τα δεσμά της προκατάληψης και πλαστογραφήθηκε τριπλά η ιστορική αλήθεια:
-- Ως προς τον τόπο από τον οποίο ξεκίνησε η Επανάσταση: Επιλέχτηκε ιερός, η μονή της Αγίας Λαύρας.
-- Ως προς το πρόσωπο που την κήρυξε: Ορίστηκε το ιερό πρόσωπο του Αρχιεπισκόπου Π. Πατρών Γερμανού.
-- Ως προς την ημερομηνία που άρχισε η Επανάσταση: Ορίστηκε και αυτή ιερή, η ημέρα της γιορτής του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, η 25η Μάρτη.
Ετσι με το θρύλο αυτό οι πλάστες του, προύχοντες και αρχιερείς, παρουσιάζουν την ελληνική Επανάσταση, όχι ως επαναστατικό έργο των αγωνιστών του Εικοσιένα, αλλά ως θέλημα Θεού, που όρισε τον Π. Πατρών Γερμανό για την κήρυξη της Επανάστασης και έταξε τη Θεοτόκο ως υπέρμαχο στρατηγό της, οπότε οι επαναστατικοί αγώνες των φιλικών, των Υψηλάντηδων, του Π. Καρατζά, Κολοκοτρώνη, Σουλιώτη, Αριστείδη Παπά, Αντώνη Οικονόμου, Λυκούργου Λογοθέτη και τόσων άλλων ισάξιων αγωνιστών, αποκτούν επικουρική σημασία.
Και παρουσιάζουν την ελληνική Επανάσταση ως θέλημα Θεού, όταν το Ιερατείο, σε όλα τα χρόνια της δουλείας, από τον Γεννάδιο Α΄ το Σχολάριο έως τον Γρηγόριο Ε΄, αποκαλούσε θεόδοτη τη δουλεία στους Τούρκους και αδιαλείπτως την κήρυττε, ώστε να γίνει συνείδηση όλων των υπόδουλων ότι:
«Η αντίσταση εναντίον των Τούρκων είναι αντίσταση κατά του Θεού»
Γι' αυτό, το ιερατείο, σε αγαστή συνεργασία με τους προεστούς, με την απειλή αυτήν προσπαθούσε να αποτρέψει την Επανάσταση και να σβήσει κάθε επαναστατική φλόγα. Ο Γρηγόριος Ε΄ καταδίωξε τον εθνεγέρτη Ρήγα και έκαψε τα συγγράμματά του και το Θούριό του, ώστε να μην απλωθεί το κήρυγμά του στο λαό και στα ελληνικά χώματα και να μείνει χωρίς κήρυκες. Αφόρισε δυο φορές τους Σουλιώτες. Απαγόρευσε τη διδασκαλία των Ανώτερων Μαθηματικών και της Φυσικής, που αναπτύσσουν τη λογική και οργανώνουν τη σκέψη, η οποία αναταράζει κάθε βαθύ σκοτάδι και γίνεται επικίνδυνο μαχαίρι για τη συνέχιση της δουλείας. Και στις 23 Μάρτη 1821, τόλμησε να κάνει τον αποτρόπαιο και ειδεχθή αφορισμό, που έκοψε την ανάσα όλων των υπόδουλων και μέχρι σήμερα την κόβει.
Συνεχίζεται
Παραπομπές
(16, σελ. 177), (17, σελ. 175), (24, σελ. 33), (25, σελ. 190), (28, σελ. 184), ΜΕΓΑΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ: τόμ. Χ Γ. Κορδάτου
(18, σελ. 16 και 30), (19, σελ. 16), (20, σελ. 16), (21, σελ. 17), (22, σελ. 17), (26, σελ. 26), (27, σελ. 402), Η Επανάσταση του '21, τόμ. ΙΙ Δημ. Φωτιάδη

ΙΣΤΟΡΙΑ

Ο θρύλος της Αγίας Λαύρας και η ιστορική αλήθεια

«Ο Καραϊσκάκης καταδιώκων τον Κιουταχήν» έργο του Θεόφιλου

«Οποιος ελεύθερα συλλογάται,

συλλογάται καλά».

Ρήγας Βελεστινλής

«Το έθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί

εθνικό ό,τι είναι αληθινό».

(Διονύσιος Σολωμός)

Εορτασμός στις 25 Μάρτη με ...βασιλικό διάταγμα

ΟΘΩΝ ΕΛΕΩ ΘΕΟΥ ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

«Θεωρήσαντες ότι η ημέρα της 25 Μαρτίου, λαμπρά καθ' εαυτήν εις πάντα Ελληνα διά την εν εαυτή τελουμένην εορτήν του Ευαγγελισμού της Υπεραγίας Θεοτόκου, είναι προσέτι λαμπρά και χαρμόσυνος διά την κατ' αυτήν την ημέραν έναρξιν του υπέρ της ανεξαρτησίας αγώνος του ελληνικού έθνους, καθιερούμεν την ημέραν ταύτην εις το διηνεκές ως ημέρα ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΟΡΤΗΣ».

Εν Αθήναις την 15 Μαρτίου 1838.

ΟΘΩΝ

Ο επί των εκκλησιαστικών κτλ. Γραμματεύς της Επικρατείας

Γ. ΓΛΑΡΑΚΗΣ

Ετσι, πριν από 171 χρόνια, το 1838, και μετά από 17 χρόνια από την κήρυξη της Επανάστασης του 1821, η κυβέρνηση του «ελέω Θεού» βασιλέα της Ελλάδος Οθωνα Βίτελσμπαχ, όρισε την 25η Μάρτη ως μέρα της Εθνικής μας γιορτής με αυτό το βαυαρικό διάταγμα.

Εως τότε όμως, την έκδοση του διατάγματος αυτού, στις 15.3.1838, η εθνική γιορτή είχε καθιερωθεί να γιορτάζεται την Πρωτοχρονιά, σε ανάμνηση της 1ης Γενάρη, που η Πρώτη Εθνική Συνέλευση της Επιδαύρου την 1.1.1822 κήρυξε επίσημα και πανελλαδικά την Εθνική Ανεξαρτησία της Ελλάδος και συνέταξε το πρώτο δημοκρατικό πολίτευμα και το πρώτο Ελληνικό Σύνταγμα¹. Ο Οθωνας, όμως, με την αντιδραστική αυλή του και το δεσποτικό καθεστώς, για να κόψει κάθε θεσμό με την Α΄ Εθνική Συνέλευση της Επιδαύρου, που ψήφισε πολίτευμα δημοκρατικό, κατάργησε την Πρωτοχρονιά ως μέρα Εθνικής γιορτής και με το διάταγμά του αυτό αυθαίρετα τη μετέθεσε στις 25 Μάρτη. Ετσι, ταυτίζοντας την Εθνική γιορτή με τη γιορτή της «Υπεραγίας Θεοτόκου», όπως λέει ο Κορδάτος, «η Εθνική γιορτή έχανε τον πολιτικό και επαναστατικό χαρακτήρα και έπαιρνε θρησκευτική απόχρωση»². Κι αυτό προκύπτει από το ίδιο το Οθωνικό διάταγμα στο οποίο οι συντάκτες του εξαίρουν την 25η Μάρτη ως μέρα λαμπρά του Ευαγγελισμού της «Υπεραγίας Θεοτόκου», και απαράδεκτα αποσιωπούν την αρετή και την επαναστατική τόλμη των Ελλήνων αγωνιστών που κήρυξαν την Επανάσταση του Εικοσιένα, για να διαβούν το πύρινο πέρασμα από την κόλαση της σκλαβιάς, της εξαθλίωσης, της ταπείνωσης και του αφανισμού, με τα δεσμά της αμάθειας και της προκατάληψης, στον κόσμο της Λευτεριάς και της Παλιγγενεσίας με πολύ βαρύ το τίμημα σε αίμα και θυσίες.

Ο Θ. Κολοκοτρώνης και τα παλικάρια του σε ανάπαυση μετά τη μάχη στα Δερβενάκια

Αμέσως μετά την έκδοση του Οθωνικού διατάγματος, σε δέκα μέρες γιορτάστηκε η Εθνική γιορτή με μεγάλη επισημότητα, τη μέρα της γιορτής του Ευαγγελισμού της «Υπεραγίας Θεοτόκου», για να γράψει την επομένη μέρα, στις 26.3.1821, η εφημερίδα «Αθηνά»:

«Και πόση επισημότητα δεν ήθελε δώσει η εορτή αυτή εις την Ελλάδα αν μαζί με τον Ευαγγελισμό της εορτής της Θεοτόκου επανηγυρίζετο και η καθίδρυσις του Συντάγματος, η στερέωσις της Ελευθερίας μας αυτής»³.

Η μέρα της Εθνικής γιορτής των Ελλήνων δεν επιβάλλεται αυθαίρετα με το βασιλικό διάταγμα και τη βασιλική σφραγίδα του ξένου Βαυαρού μονάρχη Οθωνα Βίτελσμπαχ, τον οποίο οι προστάτιδες δυνάμεις επέλεξαν, με επίσημα μάλιστα πιστοποιητικά της πνευματικής του καθυστέρησης και τον ενθρόνισαν, στα 1832, στην πλάτη του οξύνοα, δημοκρατικού και αγωνιστή του Εικοσιένα ανυπότακτου ελληνικού λαού, ως «ελέω Θεού» βασιλέα της Ελλάδος, με όλα τα δεινά της Οθωνικής βαυαρικής τυραννίας, που υπέσκαψαν το μέλλον του νεοσύστατου τότε ελληνικού κράτους. Του κράτους, του οποίου ο ελευθερωτής, από τον τουρκικό ζυγό, ήταν ο ελληνικός λαός, του Εικοσιένα, ο ιδρυτής του και ο μόνος κυρίαρχός του, ο οποίος απέβαλε το όνομα του «ραγιά», του υπηκόου της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, με τα δεσμά της σκλαβιάς και της υπακοής, και ξαναπήρε το όνομά του ο Ελληνας, ο ελεύθερος.

Η παραχάραξη του Εικοσιένα με το Οθωνικό διάταγμα

Το βαυαρικό Οθωνικό διάταγμα, με το οποίο η 25η Μάρτη, γιορτή του Ευαγγελισμού της Υπεραγίας Θεοτόκου, ορίζεται ως η έναρξη της Επανάστασης του Εικοσιένα και η μέρα αυτή ως επέτειος της Εθνικής μας γιορτής, πλαστογραφεί την Επανάσταση του Εικοσιένα, γιατί από το διάταγμα αυτό έχει αφαιρεθεί η ιστορική αλήθεια.

Οδυσσέας Ανδρούτσος, έργο του Κερκυραίου ζωγράφου Κοζή Σεσσύλα

Την ημερομηνία της έναρξης της Επανάστασης του Εικοσιένα, την καθιερώνει το πρώτο κορυφαίο σωτήριο και συνταρακτικό επαναστατικό γεγονός, της απόφασης του ξεκινήματος του επαναστατικού αγώνα, κατά του τυράννου και από ολόκληρο το λαό, ο οποίος άντεξε και συνέχισε τον αγώνα μέχρι την κατάκτηση της αρπαγμένης του Λευτεριάς. Και η Λευτεριά ενός σκλάβου λαού αρχίζει από τη στιγμή που ξεσηκώνεται και παίρνει τα όπλα για να συντρίψει με Επανάσταση τα δεσμά της σκλαβιάς του, με την αμετάκλητη και αταλάντευτη απόφασή του να πεθάνει για τη Λευτεριά του ή με αυτή, κρατώντας στο ατσαλένιο ελεύθερο χέρι του το σπαθί της Λευτεριάς, που με την κόψη του την τρομερή θα χτυπήσει αυτούς που τον αλυσοδένουν. Και δεν υπάρχει καμιά ιστορική πηγή στην οποία να έχει καταγραφεί μια τέτοια επαναστατική πράξη στις 25 Μάρτη. Συνεπώς η 25η Μάρτη δεν αποτελεί τη μέρα της έναρξης της Επανάστασης του 1821, όπως αναφέρουν ατεκμηρίωτα οι συντάκτες στο Οθωνικό διάταγμα, χωρίς το σεβασμό της ιστορικής αλήθειας, παραχαράσσοντας έτσι την Επανάσταση του Εικοσιένα.

Στην Ιστορία όμως έχουν καταγραφεί δύο ένοπλες επαναστατικές πράξεις του 182Ι και πριν από τις 25 Μάρτη, η μια στον Ελλαδικό χώρο στις 21.3.1821 και η άλλη έξω από αυτόν στις 22.2.1821. Στις 22.2.1821 ο αρχηγός της Φιλικής Εταιρείας και αρχηγός της Επανάστασης, Αλέξανδρος Υψηλάντης μαζί με τα δύο αδέλφια του και άλλους περνάνε τον Προύθο ποταμό και πατάνε το έδαφος της Μολδαβίας, όπου στο Σκουλένι τους καρτεράνε 200 καβαλαραίοι, με αρχηγούς τους Γεράσιμο Ορφανό και Βασίλη Θεοδώρου, οι οποίοι βροντοφώναζαν «Ζήτω η Λευτεριά», κραυγή που αντηχούσε πέρα ως πέρα, σχίζοντας τα σκοτάδια της νύχτας. Και αμέσως μετά κινάνε για το Γιάσι (Ιάσιο), όπου σ' όλο το δρόμο ήταν τιμητικά παρατεταγμένη η φρουρά του Μιχαήλ Βόδα Σούτσου, ηγεμόνα της Μολδαβίας και όπου στο Γιάσι τυπώθηκαν και κυκλοφόρησαν επαναστατικές προκηρύξεις καλώντας τους Ελληνες στα όπλα⁴. Και στις 21 Μάρτη 1821 ο Φιλικός και αρχηγός της Επανάστασης της Πάτρας, ο τσαγκάρης Παναγιώτης Καρατζάς, κάλεσε το λαό της Πάτρας στα όπλα και την άλλη μέρα την ελευθέρωσαν⁶. Ιστορικά λοιπόν η 22η Μάρτη είναι η πρώτη ένοπλη εξέγερση που έγινε στο Μοριά και σε όλη την Ελλάδα το 1821 και η Πάτρα η πρώτη πόλη που ελευθερώθηκε, με αρχηγό τον Παναγιώτη Καρατζά, ύστερα από τέσσερις περίπου αιώνες σκλαβιάς. Η έναρξη λοιπόν της Επανάστασης του Εικοσιένα είναι η 22η Μάρτη και αυτή η μέρα πρέπει να καθιερωθεί ως μέρα Εθνικής γιορτής.

Πέραν αυτού το βαυαρικό Οθωνικό διάταγμα είναι αόριστο και ελλιπές, γι' αυτό και αναξιόπιστο. Οι συντάκτες του αόριστα αναφέρουν ότι η 25η Μάρτη είναι η μέρα της έναρξης του αγώνα για την ανεξαρτησία του ελληνικού γένους, χωρίς να αναφέρουν το έτος της έναρξης του αγώνα, τον τόπο από τον οποίο ξεκίνησε και το πρόσωπο στο οποίο ο λαός εμπιστεύτηκε την επανάστασή του και την κήρυξή της στην κατάλληλη στιγμή. Και ακόμη αποκρύπτουν σκόπιμα την ύπαρξη της μέχρι τότε Εθνικής γιορτής, της Πρωτοχρονιάς, ως επέτειο της 1.1.1822 Εθνικής Συνέλευσης της Επιδαύρου, που κήρυξε την ανεξαρτησία της Ελλάδας, με πολίτευμα δημοκρατικό και με Σύνταγμα. Ετσι καταργεί σιωπηρά την Εθνική γιορτή της Πρωτοχρονιάς, για να μη δικαιολογήσει την κατάργησή της και τον αυθαίρετο καθορισμό της 25ης Μάρτη ως μέρας Εθνικής γιορτής.

Ομως, το ανοσιούργημα της πλαστογράφησης της έναρξης της Επανάστασης στις 25 Μάρτη, με το Οθωνικό διάταγμα, εξακολουθητικά συνεχίζεται να διαπράττεται και μέχρι σήμερα, με το γιορτασμό στις 25 Μάρτη, της επετείου της έναρξης της Επανάστασης του Εικοσιένα.

Ο θρύλος της Αγίας Λαύρας

«Μην κατακρίνετε χωρίς να διαβάσετε, κι αφού

διαβάσετε σκεφθείτε. Αλλά μη σκεφθείτε με το

πνεύμα σας προκαταλημμένο. Η προκατάληψή σας

θα βλάψει περισσότερο εσάς παρά εμένα».

ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΑΣΚΑΡΑΤΟΣ

Η πλαστογραφημένη έναρξη της Επανάστασης του Εικοσιένα στις 25 Μάρτη και η καθιέρωση της ημερομηνίας αυτής ως ημέρας της Εθνικής μας γιορτής, με το Οθωνικό διάταγμα της 15.3.1838, που είναι ανέγκυρο και άκυρο, αποτέλεσε την αφορμή και την αφετηρία για το πλάσιμο του μύθου της Αγίας Λαύρας. Και ο μύθος αυτός υφάνθηκε με στημόνι τον εορτασμό της Εθνικής μας γιορτής στις 25 Μάρτη, ως επέτειο της έναρξης της Επανάστασης του Εικοσιένα, στο νήμα του οποίου διαπλέχτηκε το υφάδι της διαστρέβλωσης της αλήθειας ενός περιστατικού, της αιτίας του πηγεμού στην Αγία Λαύρα του Π. Πατρών Γερμανού, του Κερνίκης Προκόπιου και των προεστών της Πάτρας, της Βοστίτσας και των Καλαβρύτων, στις αρχές Μάρτη 1821.

Αιτία για τη δημιουργία του περιστατικού αυτού αποτέλεσε η διαταγή του Καϊμακάνη της Τριπολιτσάς, να πάνε σ' αυτήν και να παρουσιαστούν σ' αυτόν, όλοι οι προύχοντες και οι δεσποτάδες του Μοριά. Και ο Καϊμακάνης, που αντικαθιστούσε τον Χουρσίτ πασά, ο οποίος με εντολή της Πύλης πήγε με στρατό στα Γιάννενα, έβγαλε τη διαταγή αυτή, μέσα Φλεβάρη 1821, ύστερα από προδοσίες και ιδιαίτερα την προδοσία του Σωτήρη Κουγιά, τρανού προύχοντα της Τριπολιτσάς που κατέδωσε ότι οι Ελληνες ετοιμάζουν εξέγερση. Η διαταγή αυτή αναστάτωσε τους προύχοντες και δεσποτάδες, οι οποίοι έκαναν συμβούλια στις επαρχίες τους, για να πάνε ή όχι στην Τριπολιτσά. Πολλοί από αυτούς πήγαν και πλήρωσαν την υπακοή τους αυτή με μαρτυρικό θάνατο, όταν άρχισε το ντουφεκίδι της Λευτεριάς⁶.

Ομως, ο Π. Πατρών Γερμανός, ο Κερνίκης Προκόπιος και οι προεστοί της Πάτρας και των Καλαβρύτων, φοβούμενοι μήπως οι Τούρκοι είχαν καμιά απόδειξη για την επικείμενη εξέγερση, καθυστερούσαν την αναχώρησή τους. Τελικά ο Π. Πατρών Γερμανός, ο Λόντος και άλλοι πρόκριτοι κίνησαν για την Τριπολιτσά. Στα Καλάβρυτα, όμως, που ανταμώθηκαν και με άλλους προεστούς, ξανασυζήτησαν και ξανασκέφθηκαν τον πηγεμό τους ή όχι στην Τριπολιτσά. Συνειδητοποιώντας τη μεγάλη αλήθεια ότι η Επανάσταση θα ξεσπούσε και χωρίς την έγκρισή τους, θεώρησαν ότι δεν ήταν φρόνιμο να εμπιστευθούν τη ζωή τους στα χέρια των Τούρκων. Ετσι πήραν την απόφαση να μην πάνε στην Τριπολιτσά. Και για να δικαιολογηθούν σοφίστηκαν ένα έξυπνο τέχνασμα. Εγραψαν ένα γράμμα στον εαυτό τους, που τάχα τους το έστειλε ένας Τούρκος φίλος τους από την Τριπολιτσά, ο οποίος τους συμβούλευε να μην πάνε στην Τριπολιτσά, γιατί θα τους σκοτώσει εκεί ο Καϊμακάνης. Το πλαστό αυτό γράμμα το παράδωσαν κρυφά σ' έναν έμπιστό τους, στον οποίο εξήγησαν το ρόλο που θα έπαιζε. Φεύγοντας από εκεί και αφού φθάσει σ' ένα ορισμένο μέρος, να γυρίσει πίσω και όταν τους ανταμώσει στο δρόμο να τους πλησιάσει και να τους δώσει το γράμμα, μπροστά στους Τούρκους που θα είναι μαζί τους, υποκρινόμενος φοβισμένα τον ερχομό του από την Τριπολιτσά. Αφού τακτοποίησαν τα πράγματα, σύμφωνα με τα σχέδια που κατέστρωσαν και αποχαιρέτησαν τον Τούρκο διοικητή των Καλαβρύτων, ξεκίνησαν στις 9 Μάρτη για να πάνε δήθεν στην Τριπολιτσά, συνοδευόμενοι από δικούς τους ανθρώπους, από τον απεσταλμένο Τούρκο του Καϊμακάνη και από ένα δερβίση. Οταν έφθασαν στις Καστάνες, ο άνθρωπός τους με το πλαστό γράμμα τους πλησίασε, υποκρινόμενος τον φοβισμένο οδοιπόρο από την Τριπολιτσά και τους έδωσε το πλαστό γράμμα. Αφού το διάβασαν προσποιήθηκαν τους τρομοκρατημένους και οργισμένοι εξήγησαν το περιεχόμενό του στους Τούρκους συνοδούς, ότι ο Καϊιμακάνης θα τους σκοτώσει στην Τριπολιτσά. Ετσι δικαιολογημένα δε συνέχισαν το δρόμο για την Τριπολιτσά. Επέστρεψαν στα Καλάβρυτα και την άλλη μέρα, 10 Μάρτη 1821, αποφάσισαν και κατέφυγαν για ασφάλειά τους στο Μοναστήρι της Αγίας Λαύρας. Ηταν ο Αρχιεπίσκοπος Π. Πατρών Γερμανός, ο επίσκοπος Κερνίκης Προκόπιος και οι προύχοντες Ανδρέας Ζαΐμης, ο Ασημάκης Φωτήλας, ο Ανδρέας Λόντος, ο Σωτήρης Θεοχαρόπουλος και ο Σωτήρης Χαραλάμπης. Παρά τις διαβεβαιώσεις του Καϊμακάνη ότι τα όσα γράφει ο Τούρκος φίλος τους στο γράμμα είναι ψέματα και τις συστάσεις των άλλων που πήγαν στην Τριπολιτσά να πάνε και αυτοί εκεί, αυτοί δεν πήγαν. Επειδή όμως φοβήθηκαν μήπως όλοι μαζί συναγμένοι στην Αγία Λαύρα κινήσουν τις υποψίες των Τούρκων στα Καλάβρυτα και τους συλλάβουν, αποφάσισαν, για να αποφύγουν τη σύλληψή τους, να κρυφτούν, διασκορπιζόμενοι. Ετσι ο Π. Πατρών Γερμανός και ο Ζαΐμης πήγαν στα Μεζερά (Αίγιο) και οι άλλοι σε άλλα μέρη⁷.

Οι ιστορικοί της εποχής εκείνης G. Finlay, Σπυρ. Τρικούπης και Ι. Φιλήμονας, στους οποίους θα επανέλθουμε, αναφέρουν ότι γύρω στα 1840 οι κοινωνικοπολιτικές ομάδες, αρχιερείς και πρόκριτοι, άρχισαν την προσπάθεια της παραποίησης των συμβάντων που συνδέονται με τον Π. Πατρών Γερμανό και τους προκρίτους της Αχαΐας και απερίφραστα καταγγέλλουν την πλαστογράφηση της αλήθειας του περιστατικού της μετάβασης και άφιξης του Π. Πατρών Γερμανού και των προεστών της Αχαΐας στην Αγία Λαύρα, αρχές Μάρτη 1821, το οποίο οι ομάδες αυτές απέδωσαν στην κήρυξη της Επανάστασης του Εικοσιένα στην Αγία Λαύρα.

Η παραχάραξη του περιστατικού αυτού έγινε με αφετηρία την έτοιμη πλαστογραφημένη έναρξη της Επανάστασης του Εικοσιένα στις 25 Μάρτη, με το Οθωνικό διάταγμα, που εκδόθηκε στις 15.3.1838. Ετσι οι κοτζαμπάσηδες και ο ανώτερος κλήρος συμπλήρωσαν την πλαστογραφημένη έναρξη της Επανάστασης, με το Οθωνικό διάταγμα, τοποθέτησαν το ξεκίνημα της Επανάστασης στη Μονή της Αγίας Λαύρας των Καλαβρύτων, στην οποία ο Π. Πατρών Γερμανός, ο Κερνίκης Προκόπιος και οι προεστοί της Αχαΐας κήρυξαν την Επανάσταση του Εικοσιένα.

Ετσι πλάστηκε ο μύθος της Αγίας Λαύρας ο οποίος εμφάνιζε τον Π. Πατρών Γερμανό να υψώνει τη σημαία της Επανάστασης στην Αγία Λαύρα, στις 25 Μάρτη, περιστοιχισμένο από κοτζαμπάσηδες και οπλαρχηγούς.

Επισημαίνεται ότι, χωρίς την πλαστογραφημένη έναρξη της Επανάστασης στις 25 Μάρτη και χωρίς την καθιέρωση της μέρας αυτής ως επέτειο της Εθνικής γιορτής, που άρχισε να γιορτάζεται από 25.3.1838 με το Οθωνικό διάταγμα της 15.3.1838, σε καμιά περίπτωση δεν ήταν δυνατόν να πλαστεί ο μύθος της Αγίας Λαύρας. Γιατί ως την έκδοση του διατάγματος γιορταζόταν η Εθνική γιορτή της Πρωτοχρονιάς, ως επέτειος της 1.1.1822, που η Εθνική Συνέλευση της Επιδαύρου ανακήρυξε την ανεξαρτησία της Ελλάδας με πολίτευμα δημοκρατικό. Και οι πλάστες του θρύλου της Αγίας Λαύρας, προύχοντες και ανώτερο ιερατείο, δεν μπορούσαν να καταργήσουν την Εθνική γιορτή της Πρωτοχρονιάς και να πλάσουν την 25η Μάρτη ως έναρξη της Επανάστασης του Εικοσιένα. Η ημέρα όμως αυτή της 25ης Μάρτη από το 1838, έως και σήμερα, γιορτάζεται ως Εθνική επέτειος της έναρξης της Επανάστασης του Εικοσιένα, που ορίστηκε αυθαίρετα στις 25 Μάρτη με το Οθωνικό διάταγμα. Ετσι οι πλάστες του θρύλου της Αγίας Λαύρας άδραξαν την ημέρα της 25ης Μάρτη και την παρουσίασαν στο θρύλο ως μέρα έναρξης της Επανάστασης του Εικοσιένα, με τον Π. Πατρών Γερμανό να υψώνει τη σημαία της Επανάστασης, περιστοιχισμένο από τους προκρίτους της Αχαΐας.

Κυκλοφορία του θρύλου

Ο θρύλος της Αγίας Λαύρας δεν κυκλοφόρησε πριν την έκδοση του Οθωνικού διατάγματος στις 15.3.1838, γιατί ακόμη δεν είχε πλαστεί, όπως αποδείχτηκε. Ούτε καν ψίθυρος του μύθου αυτού υπήρχε, ούτε και από κανένα διεστραμμένο εγκέφαλο είχε συλληφθεί. Γιατί οι αδίστακτοι συντάκτες του Οθωνικού διατάγματος θα τολμήσουν να καταγράψουν το μύθο αυτό στο διάταγμα ως ιστορικό γεγονός, συμπληρώνοντας έτσι τα κενά που είχε και ολοκληρώνοντας την πλαστογράφηση της Επανάστασης. Για το ανοσιούργημα αυτό της παραχάραξης του Εικοσιένα, ποιοι και σε ποιον να διαμαρτυρηθούν. Σύνταγμα τότε δεν υπήρχε που να εξασφαλίζει στοιχειώδεις ελευθερίες και οι αγωνιστές του Εικοσιένα βρίσκονταν σε εξοντωτικό διωγμό από την Οθωνική απολυταρχία, με την καρμανιόλα να πλανάται πάνω από τα κεφάλια τους. Μερικοί δε βρίσκονται στη ζωή, άλλοι ήταν στις φυλακές και άλλοι εγκατέλειπαν τα χώματα, που με το αίμα τους ελευθέρωσαν, για να γλιτώσουν από την τρομοκρατία της βαυαρικής κατοχής.

Ο θρύλος της Αγία Λαύρας, κατά τον ιστορικό Ι. Φιλήμονα, κυκλοφόρησε το 1840, χωρίς να ελεγχθεί.

Η διάδοση του θρύλου αυτού βοηθήθηκε από τη ζωγραφική σύνθεση του Βρυζάκη (1814 - 1878) «Υψωσις της σημαίας της Επαναστάσεως εις την Αγίαν Λαύραν», που είναι φανταστική, και φιλοτεχνήθηκε το 1851.

Υστερα από το 1854 ο θρύλος διαδόθηκε πλατιά.

Διάψευση του θρύλου

«Τίποτα πιο φανερό και πιο δυνατό από την Αλήθεια

όπως και τίποτα πιο αδύναμο από το ψέμα όσο κι αν κρυφτεί μέσα

στο τρίσβαθο σκοτάδι. Οποιος την αλήθεια ζητάει, γυμνό

βλέπει το πρόσωπό της, γιατί η Αλήθεια ούτε να κρύβεται αγαπά

ούτε κίνδυνο κανένα φοβάται, ούτε τρέμει στις επιβουλές».

ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

Ο θρύλος της Αγίας Λαύρας, που εμφανίζει τον Π. Πατρών Γερμανό να υψώνει τη σημαία της Επανάστασης του Εικοσιένα στη μονή της Αγίας Λαύρας των Καλαβρύτων στις 25 Μάρτη 1821, περιστοιχισμένο από προκρίτους, πάει να πάρει τη θέση της αληθινής ιστορίας. Ομως ο θρύλος αυτός, που πρόβαλε τις δύο κοινωνικοπολιτικές ομάδες, προκρίτους και ανώτερο κλήρο, ότι είχαν αυτές την πρωτοβουλία της Επανάστασης και τις προβάλλει ότι μας ελευθέρωσαν, είναι ιστορικά ανεπιβεβαίωτος, εντελώς πλαστός και έχει μόνο μυθικό χαρακτήρα. Η πλαστότητα του θρύλου αυτού κατηγορηματικά και άμεσα στηλιτεύεται από πηγές της εποχής εκείνης, στις οποίες καταγγέλλεται η συνειδητή παραχάραξη της πραγματικής ιστορίας και με άλλα τεκμήρια διαψεύδεται έμμεσα ο θρύλος αυτός.

α) Ο ιστορικός G. Finlay, που έζησε ανάμεσα στους Ελληνες του Εικοσιένα και έγραψε την «Ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης» που εκδόθηκε στα αγγλικά το 1861, αφηγείται τα συμβάντα που έγιναν αρχές Μάρτη 1821 και που σχετίζονται με τον Αρχιεπίσκοπο Π. Πατρών Γερμανό, τον επίσκοπο Κερνίκης Προκόπιο και τους προκρίτους της Πάτρας, της Βοστίτσας και των Καλαβρύτων και τα οποία, όπως αναφέραμε, αργότερα οι κοινωνικές ομάδες, πρόκριτοι και το ανώτερο ιερατείο, γύρω στα 1840, τα παραποίησαν και άρχισαν να πλάθουν το θρύλο της Αγίας Λαύρας. Ο ιστορικός αυτός αναφέρει ότι δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια η γενική εντύπωση που επικρατεί στην Ελλάδα πως ο Γερμανός με τους άλλους, μόλις έφθασαν στο μοναστήρι (10 Μάρτη 1821) κήρυξαν την επανάσταση, επιδίωκαν να εξουδετερώσουν τις υποψίες των Τούρκων στα Καλάβρυτα, με το πλαστό γράμμα που τους κοινοποιήθηκε, και για να μη συλληφθούν όλοι μαζί στην Αγία Λαύρα, διασκορπίστηκαν. Και ρητά και κατηγορηματικά προσθέτει: «Η αλήθεια όμως είναι ότι ο λαός εμψυχωμένος από τους Φιλικούς αψήφησε τον κίνδυνο και πήρε τα όπλα ενώ οι άρχοντές του καιροσκοπούσαν»⁹.

β) Ο ιστορικός Σπ. Τρικούπης το 1840, στον επικήδειο λόγο του προς τον Ανδρέα Ζαΐμη, ανέφερε τη φήμη του θρύλου της Αγίας Λαύρας. Οταν όμως αργότερα εξακρίβωσε την αλήθεια, ως άξιος ερευνητής της ιστορικής μας ζωής, που όλοι οι ιστορικοί ερευνητές, σ' όλη τη διάρκεια της ιστοριογραφίας, θέτουν ως αίτημα την ανεύρεση της ιστορικής αλήθειας, μ' όποια εμπόδια κι αν συναντούν, διαψεύδει τη φήμη του θρύλου της Αγίας Λαύρας. Στη δεύτερη έκδοση του έργου του «Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως» το 1860, με πολλή κατηγορηματικότητα και προφανή οργή, αναφέρει: «Ψευδής είναι η εν Ελλάδι επικρατούσα ιδέα ότι εν τη μονή της Αγίας Λαύρας ανυψώθη κατά το πρώτον η σημαία της ελληνικής επανάστασης, την ιδέαν ταύτην εξέφρασα και εγώ εν τω επικηδείω μου λόγω πριν εξακριβώσω την αλήθεια»⁹.

γ) Το ίδιο και ο ιστορικός Ι. Φιλήμονας, στο «Δοκίμιο Ιστορικού περί της Ελληνικής Επαναστάσεως» αφηγείται τα συμβάντα. Τη μεθόδευση, με το πλαστό γράμμα, για να μην πάνε στην Τριπολιτσά ο Π. Πατρών Γερμανός, ο Κερνίκης Προκόπιος και οι προεστοί της Αχαΐας, τη μετάβασή τους από τα Καλάβρυτα στην Αγία Λαύρα, στις 10 Μάρτη 1821, για ασφάλειά τους και την απόφασή τους να διασκορπιστούν σε ασφαλή μέρη, για να μη συλληφθούν. Ο Γερμανός με τον Ανδρέα Ζαΐμη πήγαν στα Μεζερά. Και την απόδοση των παραποιημένων συμβάντων ύστερα από 19 χρόνια, από τις κοινωνικές ομάδες (Προύχοντες και ανώτερο Ιερατείο), στην κήρυξη της Επανάστασης, από το Γερμανό και τους άλλους, στην Αγία Λαύρα στις 25 Μάρτη, με προφανή αγανάκτηση τη στηλιτεύει με το χαρακτηρισμό «Ψεύδος παχυλόν»⁹.

δ) Η κήρυξη της Επανάστασης του Εικοσιένα από τον Π. Πατρών Γερμανό, στην Αγία Λαύρα στις 25 Μάρτη είναι μύθος, «ψεύδος παχυλόν», γιατί δεν υπάρχει καμιά ιστορική πηγή της εποχής εκείνης που να το επιβεβαιώνει. Και γιατί η Επανάσταση ξεκίνησε πριν την 25η Μάρτη, με επίσημα ιστορικά έγγραφα της εποχής εκείνης και δεν κηρύχτηκε από τον Π. Πατρών Γερμανό στην Αγία Λαύρα.

Στις 22 Φλεβάρη, ο αρχηγός της Φιλικής Εταιρείας Αλέξανδρος Υψηλάντης, μαζί με άλλους, κήρυξε την Επανάσταση του Εικοσιένα περνώντας τον Προύθο ποταμό και από το Σκουλένι της Μολδαβίας, με εκατοντάδες καβαλαραίους, πήγαν στο Γιάσι (Ιάσιο) όπου στις 24 Φλεβάρη 1821 τυπώθηκαν και κυκλοφόρησαν επαναστατικές προκηρύξεις, καλώντας το λαό στα όπλα¹⁰.

Και στις 21 Μάρτη, ο φιλικός και αρχηγός των επαναστατών της Πάτρας, ο Παναγιώτης Καρατζάς, κάλεσε το λαό της Πάτρας στα όπλα, και με τη μάχη που έδωσαν στο Τάσι, όπου πολλοί Τούρκοι σκοτώθηκαν και όσοι σώθηκαν έτρεξαν στον πύργο και κλείστηκαν σ' αυτόν, ελευθέρωσαν την Πάτρα την άλλη μέρα¹⁰. Η επαναστατική αυτή πράξη είναι η πρώτη σ' όλο τον ελλαδικό χώρο και η Πάτρα η πρώτη πόλη της Ελλάδας που ελευθερώθηκε, ύστερα από τέσσερις περίπου αιώνες οθωμανικής σκλαβιάς. Ο λαός γιόρτασε την κατάχτηση της Λευτεριάς του για τρεις μέρες¹¹. Ο Καρατζάς όμως με τον αγνό πατριωτισμό του και τις αξεπέραστες αρχηγικές, πολιτικές και στρατηγικές ικανότητες, που ξεπήδησαν στις κρίσιμες στιγμές, μέσα από τις επαναστατικές φλόγες, που ρίχτηκε σ' αυτές με το λαό της Πάτρας, για την κατάκτηση της Λευτεριάς τους, δε σχημάτισε αμέσως με την απελευθέρωση της Πάτρας Εθνική Συνέλευση, ώστε όλες οι εξουσίες, πολιτικές και στρατιωτικές, να περιέλθουν στο λαό με αρχηγό αυτόν. Αυτό το έκαναν δυναμικά και προκλητικά ο Π. Πατρών Γερμανός και ο Ζαΐμης, που βρίσκονταν στα Μεζερά, με τους άλλους προεστούς της Αχαΐας, οι οποίοι στις 24 Μάρτη, με οπλοφόρους, μπήκαν στην ελευθερωμένη Πάτρα και σχημάτισαν αμέσως μεταξύ τους, αγνοώντας τον ελευθερωτή λαό και τον αρχηγό του, τον Καρατζά, και σχημάτισαν αμέσως μόνοι τους, το «Αχαϊκό Διευθυντήριο», παίρνοντας όλες τις εξουσίες στα χέρια τους. Ετσι μόλις έχασαν τη δοτή εξουσία πάνω στους ομοεθνείς τους, από τα αφεντικά τους τους Τούρκους, αμέσως άρπαξαν την εξουσία από τον κυρίαρχο λαό της Πάτρας και χωρίς τώρα αφεντικά. Και αυτοί οι άσχετοι και οι απόλεμοι, που μπήκαν στην Πάτρα για την αρπαγή της εξουσίας και όχι για την εδραίωση της ελευθερίας, είναι υπόλογοι για το ξαναπέσιμο της Πάτρας στα χέρια των Τούρκων και για τις συμφορές που βρήκαν το λαό.

Και στις 25 Μάρτη, ο Ζαΐμης, ο Λόντος και ο Γερμανός έγραψαν ένα έγγραφο στο οποίο αναφέρουν ότι αποφάσισαν όλοι να πεθάνουν ή να ελευθερωθούν (ενώ αυτοί ήταν απόντες κατά την απελευθερωτική μάχη της Πάτρας), και παρακαλούσαν τα χριστιανικά βασίλεια, που γνώριζαν τα δίκαιά τους, να είναι υπό την εύνοιά τους και την προστασία τους. Και την άλλη μέρα, στις 26 Μάρτη, έστειλαν το έγγραφο αυτό στους προξένους των μεγάλων δυνάμεων, που έδρευαν στην Πάτρα, Αγγλίας, Γαλλίας, Αυστρίας και Ισπανίας. Το έγγραφο αυτό είναι το πρώτο διπλωματικό έγγραφο που εκδόθηκε στην επαναστατημένη Πάτρα¹².

Το έγγραφο όμως αυτό αδιάσειστα αποδεικνύει ότι ο Π. Πατρών Γερμανός με τους προεστούς της Αχαΐας, στις 25 Μάρτη, βρισκόντουσαν στην επαναστατημένη Πάτρα και όχι στην Αγία Λαύρα και έτσι καταρρίπτει το θρύλο της Αγίας Λαύρας, ως «ψευδή ιδέα», ότι δηλαδή ο Γερμανός ύψωσε τη σημαία της Επανάστασης στην Αγία Λαύρα στις 25 Μάρτη.

Τη σημαία της Επανάστασης του Εικοσιένα τη σήκωσε στην Πάτρα ο τσαγκάρης Παναγιώτης Καρατζάς, που δεν ανήκε στο αρχοντολόγι ή στους αρχιερείς. Και η ίδια η ιστορία, με τα επίσημα έγγραφά της, ανέκκλητα όρισε την 21η Μάρτη, ως την έναρξη της Επανάστασης του Εικοσιένα και απέβαλε αυτή του θρύλου, την 25η Μάρτη, με τον οποίο τριπλά πλαστογραφείται η ιστορική αλήθεια.

Ακόμη και ο σηκωμός της Καλαμάτας ξέσπασε πριν τις 25 Μάρτη. Στις 23 Μάρτη ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης κήρυξε στη Μάνη την επανάσταση και αμέσως οι Μανιάτες οπλισμένοι, με οπλαρχηγούς, ξεκίνησαν για την Καλαμάτα. Ετρεξαν και όσοι κρύβονταν στο μοναστήρι του Αγίου Ηλία, Παπαφλέσσας, Νικηταράς, Αναγνωσταράς και άλλοι. Μπήκαν στην Καλαμάτα και ξεχύθηκαν στους δρόμους γιορτάζοντας τη Λευτεριά. Και ο Πετρόμπεης μηνάει στον Σουλεϊμάν να παραδώσουν όλοι οι Τούρκοι τα άρματά τους, και τα παρέδωσαν. Ο Πετρόμπεης μπήκε με το στρατό της Λευτεριάς στην Καλαμάτα, ύστερα από πρόσκληση του ίδιου του βοεβόδα, χωρίς άργητα, να πάει με στρατό για να τον προφυλάξει από τους κλέφτες που θα διαγούμιζαν την Καλαμάτα, όπως οι μοραΐτες του είπαν εξαπατώντας τον. Αμέσως ορισμένοι της Μεσσηνίας σχημάτισαν την Ανωτάτη Αρχή της Μεσσηνιακής Συγκλήτου, με αρχιστράτηγο των σπαρτιατικών στρατευμάτων τον Πέτρο Μαυρομιχάλη.

Η επαναστατική αυλαία σηκώθηκε όταν ο Νικ. Σουλιώτης, με τον Πετμεζά, και με εντολή του Παπαφλέσσα, χτύπησαν στο Αγρίδι, στις 15 Μάρτη, τρεις γυφτοχαρατζήδες καθώς και τρεις ταχυδρόμους, με γράμματα του Καϊμακάνη της Τριπολιτσάς προς τον Χουρσίτ¹³. Και ο Παπαφλέσσας έδωσε την εντολή αυτή για να σπρώξει το ξέσπασμα της Επανάστασης, για να προλάβει τυχόν και άλλες προδοσίες. Και ο Χονδρογιάννης, με άδεια του Δημάκη Ζαΐμη χτύπησε στη Χελιδονοσπηλιά τον Σαράφη Ταμβακόπουλο και τον σπαχή Σεϊντή, για να τους πάρει τα χρήματα που κουβαλούσαν και να τα δώσει στον Αγώνα¹⁴.

ε) Ο Π. Πατρών Γερμανός στα απομνημονεύματά του και αυτός, όπως και οι τρεις ιστορικοί, αφηγείται το τι σοφίστηκαν, οι προεστοί κι αυτός, για να μην πάνε στην Τριπολιτσά και ότι αφού συσκέφτηκαν αποφάσισαν, για να μη δώσουν αφορμή στους Τούρκους και τους συλλάβουν (για συμμετοχή τους σε εξέγερση), να καταφύγουν ως φοβισμένοι σε ασφαλή μέρη και να περιμένουν εκεί το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα. Και μόνον όταν οι Τούρκοι μεταχειριστούν τα όπλα και βία εναντίον των ομογενών τους τότε εξ ανάγκης να πάρουν και αυτοί τα όπλα¹⁵. Δηλαδή ομολογεί ότι καιροσκοπούσαν και επομένως δεν είχαν την πρωτοβουλία της επανάστασης και της κήρυξής της. Και κατά συνέπεια ο Π. Πατρών Γερμανός δε σήκωσε τη σημαία της Επανάστασης στην Αγία Λαύρα, όπως τον εμφανίζει ο θρύλος. Ετσι ο ίδιος ο Γερμανός καταρρίπτει όλο το σαθρό οικοδόμημα του θρύλου της Αγίας Λαύρας και διαψεύδει πειστικά και οριστικά τους μελλοντικούς πλαστογράφους του, προύχοντες και αρχιερείς, που για τα βέβηλα συμφέροντά τους του φόρεσαν συκοφαντικά το αταίριαστο στο κεφάλι του φωτοστέφανο της δόξας, της κήρυξης της Επανάστασης του Εικοσιένα.

Και ακόμη στα απομνημονεύματά του αναφέρει ότι από τα Μεζερά των Καλαβρύτων πήγαν με τον Ανδρέα Ζαΐμη στις 24 Μάρτη στην επαναστατημένη Πάτρα και ότι στις 25 Μάρτη, μαζί με τον Ανδρέα Ζαΐμη και τον Λόντο σύνταξαν το έγγραφο προς τις μεγάλες δυνάμεις¹⁵ αποδεικνύει ότι ο Π. Πατρών Γερμανός και οι προεστοί δεν ήταν στις 25 Μάρτη στην Αγία Λαύρα και επομένως δε σήκωσε τη σημαία της Επανάστασης ο Π. Πατρών Γερμανός.

Τα απομνημονεύματα λοιπόν του Π. Πατρών Γερμανού, που αποτελούν την πιο αυθεντική και αδιάψευστη πηγή, αποδεικνύουν το θρύλο της Αγίας Λαύρας ως «ιδέα ψευδή» και «ψεύδος παχυλόν».

Συνεχίζεται

Παραπομπές

1. σελ. 220 «Οθωνας Η Μοναρχία» Δημ. Φωτιάδη

2. σελ. 120, (3, σελ. 120), (5, σελ. 185), (7, σελ. 132-1), (10, σελ.138), (11, σελ.185), (12, σελ. 185-186), «ΜΕΓΑΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ»: τόμ. Χ, Γ. Κορδάτου

4. σελ. 387-388), (5, σελ. 31), (6, σελ. 23), (7, σελ. 23-25), (10, σελ. 385-387) (12, σελ. 32), (14, σελ. 32) «Η Επανάσταση του '21», τόμ. Ι. Δημ. Φωτιάδη.

Πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο την Παρασκευή στα Προπύλαια

Πρώτο ραντεβού της χρονιάς

Eurokinissi

Αθήνα

Συνεχίζονται και τη νέα χρονιά οι κινητοποιήσεις στο χώρο της Παιδείας. Πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο στα Προπύλαια, το μεσημέρι (12:00) της Παρασκευής, με αφορμή τη συμπλήρωση 18 χρόνων από τη δολοφονία του Ν.Τεμπονέρα και υπό τη σκιά της δολοφονικής επίθεσης κατά του αστυνομικού των ΜΑΤ στα Εξάρχεια. Ήδη, το συντονιστικό των μαθητών έδωσε το στίγμα των προθέσεων υπέρ της συνέχισης των κινητοποιήσεων και οι μαθητές θα συμμετάσχουν τόσο στο συλλαλητήριο της Παρασκευής, όσο και στο αντιπολεμικό συλλαλητήριο του Σαββάτου, στις 14:00 στο Σύνταγμα. Τρίωρη στάση εργασίας έχει προκηρύξει η ΟΛΜΕ για την Παρασκευή, προκειμένου οι καθηγητές να συμμετέχουν στο συλλαλητήριο. Μαθητές γυμνασίων και λυκείων, καθώς και φοιτητές συνεδριάζουν την Πέμπτη, προκειμένου να λάβουν αποφάσεις για τις κινητοποιήσεις. Παράλληλα, οι πρυτανικές αρχές του Πολυτεχνείου, του Οικονομικού Πανεπιστημίου και του Πανεπιστημίου Αθηνών έχουν ξεκινήσει επαφές με μέλη φοιτητικών παρατάξεων, προκειμένου να περιφρουρηθούν τα Ιδρύματα από πιθανά επεισόδια και να αποφευχθούν καταλήψεις από άτομα εκτός πανεπιστημιακής κοινότητας.

Επιστολή γονέων 10ου Νηπιαγ.

Τετάρτη, 24 Δεκεμβρίου 2008 12:20

Επιστολή προς την Τεχνική Υπηρεσία του ∆ήμου Αμαρουσίου απέστειλαν οι γονείς του 10ου Νηπιαγωγείου Αμαρουσίου. Στην επιστολή τους οι γονείς επισημαίνουν ότι στο νηπιαγωγείο εκκρεμούν αρκετά ζητήματα συντήρησης και επισκευής, παρά το γεγονός ότι έχει περάσει αρκετός χρόνος από την έναρξη της σχολικής χρονιάς.

Οι γονείς αναφέρουν ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με τη διαμόρφωση του εξωτερικού χώρου του νηπιαγωγείου, ενώ επισημαίνουν ότι η αυλή του είναι στρωμένη με χαλίκι και σχεδόν γυμνή από όργανα παιδικής χαράς και δέντρα.
Τα προβλήματα στο 10ο Νηπιαγωγείο, σύμφωνα με τους γονείς, δεν σταματούν εδώ. Πρόβλημα έχει παρατηρηθεί και με το έδαφος όλου του σχολείου, τόσο του ∆ημοτικού όσο και του Νηπιαγωγείου, το οποίο είναι επικλινές, με αποτέλεσμα τα νερά να λιμνάζουν στην αυλή.

Οι γονείς στην επιστολή τους ζητούν να αντιμετωπισθεί το πρόβλημα του επικλινούς εδάφους, με αγωγούς οι οποίοι θα διοχετεύουν τα νερά έξω από το νηπιαγωγείο. Επίσης, ζητούν την τοποθέτηση μοκέτας ή ταρτάν στον χώρο που μέχρι σήμερα υπάρχει το χαλίκι. Ακόμα, ένα αίτημά τους είναι να αγοραστούν όργανα παιδικής χαράς και δημιουργικής απασχόλησης για τα παιδιά, αλλά και την αντικατάσταση των φθαρμένων και σκουριασμένων τεντών.

Ο γονείς ανάμεσα στα αιτήματά τους έχουν τη δεντροφύτευση του χώρου κοντά στα κάγκελα του νηπιαγωγείου, προκειμένου σύντομα να σχηματιστεί πράσινο, ενώ ζητούν και τη διαμόρφωση του πεζοδρομίου προκειμένου να γίνεται με ασφάλεια η πρόσβαση στο σχολείο.

Τέλος, οι γονείς ζητούν από την Τεχνική Υπηρεσία του ∆ήμου Αμαρουσίου να κινητοποιηθεί άμεσα, χαρακτηρίζοντας την κατάσταση κρίσιμη, που δημιουργεί προβλήματα στα περίπου 40 νήπια που δραστηριοποιούνται καθημερινά σε αυτό.

57.000 θέσεις λιγότερες στα δημόσια νηπιαγωγεία

ΒΑΘΙΑ ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΤΗΝ ΤΣΕΠΗ

«Είναι 200.000 τα παιδιά προσχολικής ηλικίας στην Ελλάδα και υπάρχουν μόνο 143.000 θέσεις νηπίων στα δημόσια νηπιαγωγεία», αναφέρει ο πρόεδρος της ΔΟΕ κ. Δημήτρης Μπράτης. «Τα νηπιαγωγεία ανήκουν στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση και γι΄ αυτό τον λόγο δεν μπορούν να υπάρχουν σε παιδικούς σταθμούς. Ωστόσο, οι ελλείψεις της Πολιτείας σε προσωπικό και υποδομές κάνουν τη στροφή στην ιδιωτική εκπαίδευση μονόδρομο. Τον περασμένο χρόνο που καθιερώθηκε η υποχρεωτική φοίτηση στα νηπιαγωγεία, υπήρξε αύξηση του αριθμού των νηπίων κατά μόλις 3,6% στα δημόσια και κατά 20,6% στα ιδιωτικά σχολεία πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης».

Η επιλογή ιδιωτικού σταθμού- νηπιαγωγείου όμως επιβαρύνει τον οικογενειακό προϋπολογισμό, αφού τα δίδακτρα κυμαίνονται από 3.500 έως 7.000 ευρώ τον χρόνο.

Παράνομοι 700 ιδιωτικοί παιδικοί σταθμοί - Έκαναν χιλιάδες εγγραφές!

ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ να ελέγχουν οι γονείς αν τα ιδιωτικά νηπιαγωγεία στα οποία εγγράφουν τα παιδιά τους έχουν νόμιμη άδεια από το υπουργείο Παιδείας, προκειμένου να μην αντιμετωπίσουν αργότερα πρόβλημα με την εγγραφή στο Δημοτικό, επισημαίνει η Ομοσπονδία των Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών.

Σε συνέντευξη Τύπου που έδωσε χθες η Ομοσπονδία (ΟΙΕΛΕ) ο πρόεδρός της κ. Μιχ. Κουρουτός κατήγγειλε ότι εκατοντάδες ιδιωτικοί παιδικοί σταθμοί που ίδρυσαν φέτος Νηπιακά Τμήματα είναι παράνομοι, καθώς δεν έχουν λάβει την απαραίτητη πλέον άδεια από το υπουργείο Παιδείας. Σύμφωνα με τον κ. Κουρουτό, περίπου 700 ιδιωτικοί παιδικοί σταθμοί έχουν ήδη παραπλανήσει περισσότερες απο 1.000 οικογένειες, τα παιδιά των οποίων φοιτούν σε παράνομα νηπιαγωγεία.

Σκανδαλώδης πλουτισμός

Για τον λόγο αυτόν η ΟΙΕΛΕ ζήτησε την παρέμβαση του εισαγγελέα, κάλεσε το υπουργείο Παιδείας να μην υποχωρήσει στην απαίτηση των ιδιωτικών σταθμών να ανασταλεί για ακόμη μία χρονιά ο νέος νόμος κάνοντας λόγο για «σκανδαλώδη πλουτισμό» ορισμένων επιχειρήσεων του είδους, ενώ υποστήριξε ότι όσα νήπια βρίσκονται σε ηλικία υποχρεωτικής νηπιακής φοίτησης, μπορούν να βρουν θέση στα δημόσια νηπιαγωγεία είτε στα ιδιωτικά που λειτουργούν νομίμως. Μάλιστα το υπουργείο Παιδείας έχει αφήσει να εννοηθεί, χωρίς να το έχει ωστόσο ανακοινώσει επισήμως, ότι όσα παιδιά δεν φοιτήσουν σε νόμιμα νηπιαγωγεία θα αντιμετωπίσουν κατόπιν πρόβλημα κατά την εγγραφή τους στα Δημοτικά.

Συνεχίζεται η αγωνία

Πάντως, παρά τις υπουργικές διαβεβαιώσεις ότι τα δημόσια νηπιαγωγεία θα απορροφήσουν όλα τα νήπια που έχουν υποχρέωση βάσει του νόμου να εγγραφούν (δηλαδή τα νήπια ηλικίας 5-6 ετών) η αγωνία χιλιάδων γονέων με μικρότερα νήπια συνεχίζεται. Αυτό, καθώς σχεδόν όλες οι θέσεις των δημοσίων και δημοτικών νηπιαγωγείων είναι κατειλημμένες από τα μεγαλύτερα νήπια, ενώ στα ιδιωτικά υπάρχει το πρόβλημα της αδειοδότησης βάσει των νέων αυστηρών κτιριακών κριτηρίων τα οποία δεν μπορούν, όπως υποστηρίζουν, να εκπληρώσουν, με αποτέλεσμα οι οικογένειες να μην ξέρουν τι θα κάνουν με τα παιδιά τους και να στρέφονται σε λύσεις ανάγκης, όπως οι νταντάδες και οι γιαγιάδες...

Προβλήματα των σχολείων και των εκπαιδευτικών κατά την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς

Σε συνέντευξη Τύπου που διοργάνωσαν σήμερα στη Θεσσαλονίκη οι ΕΛΜΕ και το προεδρείο της ΟΛΜΕ, για τα προβλήματα της νέας σχολικής χρονιάς και τις διεκδικήσεις των εκπαιδευτικών, ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας, Κώστας Μανιάτης, ανακοίνωσε την πρόθεση των δύο Ομοσπονδιών (ΟΛΜΕ και ΔΟΕ) για κοινή δράση, όπως προέκυψε σε χθεσινή σύσκεψη των διοικητικών τους συμβουλίων. Μάλιστα, στα τέλη του μήνα τα δύο συμβούλια πρόκειται να καταλήξουν σε κοινά αιτήματα, που θα αφορούν τη χρηματοδότηση της εκπαίδευσης και την αναβάθμιση των σπουδών, την επίλυση ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών αιτημάτων των εκπαιδευτικών και την αντίθεσή τους στην οδηγία της Ε.Ε. για τα ΚΕΣ και τη δημιουργία μη κρατικών πανεπιστημίων.

Ο κ. Μανιάτης έκανε λόγο για μείωση των κρατικών δαπανών στη δημόσια εκπαίδευση για τέταρτη συνεχή χρονιά, καθώς και για σοβαρά κενά σε διδακτικό προσωπικό (σύμφωνα με την ΟΛΜΕ φτάνουν τις 3.000), παρά τις περί αντιθέτου διαβεβαιώσεις του υπουργείου Παιδείας.

Η ΟΛΜΕ ζήτησε νέα βιβλία και προγράμματα σπουδών, που θα προάγουν την πολυδιάστατη γνώση και κριτική σκέψη, τη διευθέτηση του μεταλυκειακού έτους ειδίκευσης για την επαγγελματική εκπαίδευση και την απόσυρση της εγκυκλίου για την προετοιμασία της νέας σχολικής χρονιάς.

Οι καθηγητές κάλεσαν την κυβέρνηση να καταθέσει τις προτάσεις της προς συζήτηση για το νέο εξεταστικό σύστημα, επισημαίνοντας ότι οποιαδήποτε αλλαγή θα πρέπει να υπηρετεί το αδιάβλητο των εξετάσεων. Ζήτησαν ακόμη την απόσυρση του νομοσχεδίου για την Ειδική Αγωγή, καθώς δεν απαντά στην αντιμετώπιση των παιδιών με ειδικές αναπηρίες, ενώ κατηγόρησαν το υπουργείο Παιδείας ότι δεν μεριμνά για τη μαθητική διαρροή στην υποχρεωτική εκπαίδευση, που εκτιμάται στο 7,5%.

Τα ΔΣ των δύο Ομοσπονδιών (ΔΟΕ – ΟΛΜΕ) απηύθυναν πρόσκληση προς τους εκπαιδευτικούς συντάκτες για συνέντευξη τύπου μία ημέρα πριν την έναρξη του διδακτικού έτους, την Τετάρτη, 10.9.08 στις 11.30, στο ξενοδοχείο «ΑΜΑΛΙΑ» (Λεωφ. Αμαλίας 10, τηλ: 210 3237300), με θέμα:
«Προβλήματα των σχολείων και των εκπαιδευτικών κατά την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς, οι παρεμβάσεις και οι πρωτοβουλίες της ΟΛΜΕ και της ΔΟΕ για την επίλυσή τους»

Ανακοινώθηκαν οι βάσεις εισαγωγής στα ΑΕΙ και ΤΕΙ

Στη δημοσιότητα δόθηκαν οι βάσεις εισαγωγής των υποψηφίων στα ΑΕΙ και ΤΕΙ.

Οι Βάσεις Εισαγωγής σε ΑΕΙ-ΤΕΙ από το in.gr.

Τα πρώτα στοιχεία δείχνουν ότι οι βάσεις κινήθηκαν με δύο ταχύτητες, καθώς οι διαφορές σε σχέση με πέρυσι ξεπέρασαν τα 1.000 μόρια προς τα πάνω και τα 2.000 προς τα κάτω, ακόμα και σε δημοφιλή ΑΕΙ. Από 16-30 Σεπτεμβρίου οι εγγραφές.

Η ώρα των βάσεων για 90.508 υποψηφίους

24/08/2008

Αναμένεται μεγάλη άνοδος στις περιζήτητες σχολές και κυρίως σ΄ αυτές που «υπόσχονται» σίγουρη επαγγελματική αποκατάσταση

Σε κατάσταση συναγερμού βρίσκονται χιλιάδες ελληνικές οικογένειες εν όψει της ανακοίνωσης των βάσεων εισαγωγής και των επιτυχόντων στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της χώρας. Παράγοντες του υπουργείου Παιδείας δηλώνουν ότι καταβάλλονται προσπάθειες ώστε έως -το αργότερο- την Τετάρτη να εκδώσει τα αποτελέσματα, που με τόση αγωνία περιμένουν οι 90.508 νέοι που έλαβαν μέρος στους διαγωνισμούς.

Οσον αφορά στην πορεία των βάσεων οι υποψήφιοι έχουν πάνω κάτω μία εικόνα από τις εκτιμήσεις των ειδικών, αλλά μπορεί να υπάρξουν και σοβαρές εκπλήξεις, καθώς κανείς δεν έχει γνώση των στοιχείων που αφορούν στη ζήτηση των υποψηφίων για τις σχολές έτσι όπως αποτυπώθηκαν στο μηχανογραφικό δελτίο.

Το βέβαιο είναι ότι θα υπάρχει μία εκτίναξη των βάσεων στις περιζήτητες σχολές, και κυρίως σ' αυτές που «υπόσχονται» σίγουρη επαγγελματική αποκατάσταση και περισσότερο στον δημόσιο τομέα (δάσκαλοι, νηπιαγωγοί, καθηγητές, στρατιωτικοί, αστυνομικοί κ.λπ.).

Ιδιαίτερα οι Παιδαγωγικές σχολές τα τελευταία χρόνια απαιτούν όλο και περισσότερα μόρια εισαγωγής, αφού η ζήτηση από την πλευρά των υποψηφίων είναι τεράστια και κάθε χρόνο αυξάνεται.

Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι πέρυσι μόνο στο Παιδαγωγικό του ΑΠΘ ζήτησαν να εισαχθούν 9.437 άτομα (ενώ οι θέσεις δεν ξεπερνούσαν τις 189!) και στο αντίστοιχο τμήμα της Αθήνας δήλωσαν προτίμηση 8.848 άτομα, ενώ οι θέσεις ήταν 180! Ανάλογη ήταν και η εικόνα στο τμήμα Εκπαίδευσης στην Προσχολική Ηλικία του πανεπιστημίου της Αθήνας, το οποίο ζήτησαν 8.008 άτομα ενώ οι θέσεις ήταν μόνο 135.

Ανοδος αναμένεται στα μόρια των Νομικών σχολών της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης καθώς και στα τμήματα ΤΕΦΑΑ (γυμναστικές ακαδημίες) και ψυχολογίας, Διατροφής και Διαιτολογίας (σε πανεπιστήμια και ΤΕΙ), που επίσης είναι περιζήτητα. Πέρυσι μόνο τις Νομικές σχολές της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης ζήτησαν μέσω του μηχανογραφικού δελτίου συνολικά 6.652 άτομα ενώ οι θέσεις ήταν 760.

Το ίδιο περίπου ισχύει και για τις στρατιωτικές σχολές και τις σχολές της αστυνομίας. Το 2007 μόνο τη σχολή αστυφυλάκων δήλωσαν 3.483 άτομα, ενώ οι θέσεις ήταν 1.334. Οσο για τη σχολή αξιωματικών της ΕΛ.ΑΣ. διέθετε μόνο 69 θέσεις αλλά συνολικά εκδήλωσαν ενδιαφέρον 1.777 παιδιά, που ήλπιζαν σε μια μόνιμη και σταθερή δουλειά.

Η επόμενη μέρα

Η ανακοίνωση των αποτελεσμάτων όμως δεν σημαίνει και λήξη του αγώνα που καταβάλλει η ελληνική οικογένεια για τις σπουδές των παιδιών, αφού, είτε εισαχθούν κάπου είτε όχι, τα προβλήματα συνεχίζονται και είναι πολλά, αλλά όλα έχουν μία κοινή παράμετρο: Το τεράστιο οικονομικό κόστος των σπουδών.

Για τους επιτυχόντες μετά τη χαρά έρχεται η αγωνία για τα έξοδα, την ανεύρεση στέγης και κυρίως την προσπάθεια για την «πολυπόθητη μετεγγραφή», την οποία βέβαια χιλιάδες επιθυμούν αλλά λίγοι κατακτούν. Ολα αυτά φυσικά μεταφράζονται σε χρήμα, αφού οι γονείς θα πρέπει να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη προκειμένου να σπουδάσουν τα παιδιά τους, και πολύ περισσότερο όταν οι φοιτητές σε μία οικογένεια είναι περισσότεροι από ένας.

Για τους μη επιτυχόντες, οι οποίοι υπολογίζονται κοντά στους 30.000, η κατάσταση είναι ακόμη χειρότερη, καθώς ξεκινά ένας μαραθώνιος αναζήτησης για τις «εναλλακτικές» σπουδές, που σημαίνει σπουδές σε κάποιο κολέγιο, ΙΕΚ ή Κέντρο Ελευθέρων Σπουδών στην Ελλάδα ή μετανάστευση σε πανεπιστήμιο του εξωτερικού.

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ

Αγώνας δρόμου και αγωνία για μετεγγραφή

Από την επόμενη κιόλας μέρα της ανακοίνωσης των αποτελεσμάτων οι γονείς ξεκινούν έναν αγώνα δρόμου καταρχήν για τη στέγη, αλλά το ενδιαφέρον όσων έχουν δύο παιδιά που σπουδάζουν στρέφεται προς το σύστημα των μετεγγραφών, παρά το γεγονός ότι οι σχετικές αιτήσεις κατατίθενται το πρώτο 15νθήμερο του Νοεμβρίου.

Ολοι οι ενδιαφερόμενοι, πάντως, θα πρέπει να ξέρουν ότι απαραίτητη προϋπόθεση για την υποβολή αίτησης μετεγγραφής είναι να έχει προηγηθεί η εγγραφή στο Τμήμα εισαγωγής.

Συνεπώς, ανεξάρτητα από τις προθέσεις του καθενός η εγγραφή στο τμήμα είναι απαραίτητη αφού επιπλέον δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι κάποιος θα πάρει μετεγγραφή, καθώς προηγούνται (χωρίς ποσοτικό περιορισμό) μέλη πολύτεκνων οικογενειών, παιδιά θυμάτων της τρομοκρατίας, ορφανοί από έναν ή δύο γονείς, διακριθέντες στον τομέα του αθλητισμού και πάσχοντες από σοβαρές ασθένειες.

Περιορισμοί

Στη συνέχεια γίνονται οι μετεγγραφές με ποσοτικό περιορισμό. Σε αυτές τις περιπτώσεις, όμως, οι μετεγγραφές δεν επιτρέπεται να ξεπερνούν σε ποσοστό το 10% του αριθμού των εισακτέων στο Τμήμα υποδοχής.

Ειδικά για τα Ιδρύματα του Λεκανοπεδίου Αττικής και του Νομού Θεσσαλονίκης, το ποσοστό των μετεγγραφών αυτών δεν επιτρέπεται να ξεπερνά το 5%. Αυτό σημαίνει ότι στην πράξη οι τυχεροί είναι ελάχιστοι μπροστά στον τεράστιο αριθμό αιτήσεων που δέχονται κάθε χρόνο τα ιδρύματα. Ο νόμος δεν επιτρέπει υπέρβαση του ποσοστού μετεγγραφής σε καμία απολύτως περίπτωση.

ΝΙΚΟΛ. ΤΡΙΓΚΑ

Ξεκινά η κατασκευή κλειστού γυμναστηρίου στο 2ο Λύκειο Αμαρουσίου

20/06/2008 (12:12:51)

Γεγονός αποτελεί η προγραμματική σύμβαση μεταξύ του ∆ήμου Αμαρουσίου και του Οργανισμού Σχολικών Κτηρίων για την κατασκευή κλειστού γυμναστηρίου στο 2ο Λύκειο Αμαρουσίου, με τις υπογραφές να «πέφτουν» την περασμένη Τετάρτη 11 Ιουνίου.

Από πλευράς ∆ήμου, τη σύμβαση υπέγραψε ο δήμαρχος Γιώργος Πατούλης και, όπως ανακοινώθηκε από το δημαρχείο, το έργο πρόκειται να δημοπρατηθεί από τον ∆ήμο Αμαρουσίου τις επόμενες εβδομάδες.

Ο κ. Πατούλης, αμέσως μετά την υπογραφή της προγραμματικής σύμβασης, δήλωσε: «Η ενίσχυση και βελτίωση των αθλητικών υποδομών της πόλης μας αποτελεί προτεραιότητά μας. Αναβαθμίζουμε και αξιοποιούμε τους υπάρχοντες χώρους άθλησης και παράλληλα εργαζόμαστε για τη δημιουργία νέων».

Και ο δήμαρχος πρόσθεσε: «Σήμερα, με την υπογραφή της προγραμματικής σύμβασης έγινε το πρώτο σημαντικό βήμα για την κατασκευή ενός νέου σύγχρονου κλειστού γυμναστηρίου στο 2ο Λύκειο Αμαρουσίου. Πιστεύουμε ότι ο νέος αυτός αθλητικός χώρος θα δώσει νέα ώθηση στους αθλητικούς συλλόγους της πόλης μας και παράλληλα, μία ευχάριστη διέξοδο άθλησης και ψυχαγωγίας στους νέους μας».

"Kάτω από τη βάση"... η επιμόρφωση και το ισχύον σχολικό πρόγραµµα

05/05/2008 17:56

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: esos.gr

Ανεπαρκή θεωρούν οι εκπαιδευτικοί την επιμόρφωσή τους στα νέα προγράµµατα σπουδών και στα αντίστοιχα βιβλία της ειδικότητάς τους σύμφωνα με έρευνα του ΚΕΜΕΤΕ της ΟΛΜΕ , ενώ εκτιµούν σε συντριπτικό ποσοστό (άνω του 80%) ότι το
ωρολόγιο πρόγραµµα των µαθητών στη Δυτεροβάθµια Εκπαίδευση είναι επιβαρηµένο.

Παράλληλα δεν αποδέχονται την πρακτική του ενός βιβλίου, που ισχύει κατά βάση σήµερα και θεωρούν ότι οι δραστηριότητες (Αγωγή Υγείας, Περιβαλλοντική Εκπαίδευση και διαπολιτισµική Εκπαίδευση πρέπει να βρουν θέση και στο ωρολόγιο Πρόγραµµα του σχολείου, σε ποσοστό 76,3% («αρκετά» και «πολύ»)
Από τις απαντήσεις συνάγεται ότι οι ερωτώµενοι στη συντριπτική πλειονότητά τους
θεωρούν ότι το ισχύον σχολικό πρόγραµµα στη δευτεροβάθµια Εκπαίδευση αξιολογείται
αρνητικά σε ό,τι αφορά τη συµβολή του στην ανάπτυξη της κριτικής σκέψης, της
αυτενέργειας και των δηµιουργικών ικανοτήτων των µαθητών / -τριών.

Από τις εκτιµήσεις των µάχιµων εκπαιδευτικών προκύπτει η ανάγκη
απεµπλοκής από µια µαθησιακή διαδικασία που βασίζεται στην αποστήθιση και τη
στροφή προς µια κριτική και δηµιουργική προσέγγιση στη γνώση.

ΜΙΛΑ, ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ

ΜΙΛΑ, ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ
Ελένη Δικαίου, Βαγγέλης Ηλιόπουλος, Τζέμη Τασάκου
3 ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΒΙΑ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ
ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ: ΛΗΔΑ ΒΑΡΒΑΡΟΥΣΗ, Χ. ΖΩΙΔΗΣ, ΔΙΑΤΣΕΝΤΑ ΠΑΡΙΣΗ, ΒΑΣΩ ΨΑΡΑΚΗ
ΕΚΔ. ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΨΥΧΟΚΙΝΗΤΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΦΗΒΟΥ, 2008, ΣΕΛ. 72

Μη φοβάστε να μιλήσετε
Μαρίζα Ντεκάστρο

άπό ΤΑ ΝΕΑ 10/5/2008 - Βιβλιοδρόμιο

Τα τελευταία χρόνια η συνύπαρξη των παιδιών στα σχολεία έχει πάψει να είναι ειρηνική. Η άσκηση φανερής ή υπόγειας βίας μεταξύ τους είναι ένα συνηθισμένο φαινόμενο που τείνει να πάρει μορφή επιδημίας, ανεξάρτητα από ηλικία και βαθμίδα. «Μίλα, μη φοβάσαι!».

Η καταγγελία της βίαιης συμπεριφοράς προς συμμαθητές δεν είναι κάρφωμα! Επιβάλλεται να γίνεται γνωστή και η ανίχνευσή της απαιτεί την εγρήγορση όλων όσοι κινούνται μέσα στον χώρο του σχολείου, ώστε να συνειδητοποιηθούν οι επιπτώσεις της στον ψυχισμό του καθένα, είτε είναι θύμα είτε θύτης.

Η Ε. Δικαίου στο «Η σημαία της Φροξυλάνθης» πραγματεύεται το θέμα του ξένου στην ομάδα. Η καινούργια μαθήτρια υπομένει σιωπηλά τα πάνδεινα από μια οργανωμένη παρέα κοριτσιών. Όταν ξεσηκώνεται ένα άλλο κορίτσι, εμπλέκονται οι γονείς και η διεύθυνση, αλλά δυστυχώς η παθούσα αλλάζει σχολείο και εμείς χάνουμε την ευκαιρία να μάθουμε για τις διεργασίες που έγιναν στους συμμαθητές της ύστερα από την αποκάλυψη του ζητήματος.

«Στη φωλιά του Νίκου», ο Β. Ηλιόπουλος ασχολείται με τη στάση του δασκάλου μπροστά στο πρόβλημα, ο οποίος παρεμβαίνει, ανακαλύπτει τον θύτη και τον φέρνει μπροστά στις ευθύνες του διαπαιδαγωγώντας τον θετικά.

Η Τζ. Τασάκου κρυφοκοιτάζει στο «Ημερολόγιο ενός κακού». Δεν είναι «κακός» ο μικρός μαθητής της Ε΄ Δημοτικού! Ύστερα από την παραβατική και βίαιη συμπεριφορά του προσπαθεί εκτονώσει τη ζήλεια προς την αδελφή του και να κερδίσει το ενδιαφέρον των γονιών του. Η λογοτεχνία δεν είναι φυσικά πανάκεια, αλλά μέσο για να συζητηθεί αυτό που τρομοκρατεί εκατοντάδες μαθητές κάθε ηλικίας, να τους ευαισθητοποιήσει και ίσως να οδηγήσει σε λύσεις στα πλαίσια μικρών ομάδων, όπως είναι μια σχολική τάξη.

Οικολογικές ανησυχίες στον 15ο Διαγωνισμό Μαθητικών Εντύπων

Με δύναμη για το περιβάλλον

Από ΤΑ ΝΕΑ της 21ης Απριλίου 2008

Έφηβος ο Πανελλήνιος Διαγωνισμός Μαθητικών Εντύπων των «ΝΕΩΝ»- κλείνει τα 15 φέτος- έφηβοι και οι μαθητές που παίρνουν μέρος, έδεσε το γλυκό! Η νεανική αμφισβήτηση, οι πρωτότυπες ιδέες, η σάτιρα, τα τολμηρά ρεπορτάζ είναι τα κύρια... συστατικά των εφημερίδων και των περιοδικών που πήραν μέρος στον διαγωνισμό.

Oι συμμετοχές στον 15ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Μαθητικών Εντύπων των «ΝΕΩΝ» ξεπέρασαν τις 500 και... «επιστρατεύτηκε» το μεγάλο γραφείο συσκέψεων της εφημερίδας για να χωρέσουν όλα τα έντυπα μαζί και να γίνει η τελική επιλογή από την κριτική επιτροπή! Δεκάδες μαθητικές εφημερίδες έχουν μεγάλα αφιερώματα για τα περιβαλλοντικά προβλήματα.

Οι καταστροφικές πυρκαγιές του περασμένου καλοκαιριού αλλά και το ειδικό βραβείο για το περιβάλλον που θα δοθεί φέτος από την οργάνωση WWF κέντρισαν το ενδιαφέρον των παιδιών.

Οι μαθητές τα λένε έξω από τα δόντια για τις ελλείψεις στα σχολεία τους, για τον λιγοστό ελεύθερο χρόνο που έχουν λόγω εξετάσεων και φροντιστηρίων, για το σεξ ή τις σχέσεις με τους γονείς τους.

Οι τρεις καλύτερες εφημερίδες Λυκείου, Γυμνασίου και Δημοτικού κερδίζουν από 1.500 ευρώ, προσφορά της εφημερίδας «ΤΑ ΝΕΑ» και από έναν υπολογιστή. Δώρα θα απονεμηθούν και στις εφημερίδες που διακρίθηκαν στις υπόλοιπες κατηγορίες. Οι μαθητές και τα σχολεία τους θα πάρουν υπολογιστές, εκτυπωτές, στυλογράφους Cross και ηχοσυστήματα. Χορηγοί του διαγωνισμού είναι τα καταστήματα e-shop, η εταιρεία Cross (Ψαρρός) και η Sony. Επίσης, ειδικό βραβείο για το περιβάλλον θα πάρουν από την περιβαλλοντική οργάνωση WWF τα σχολεία που διακρίθηκαν σε ρεπορτάζ και αφιερώματα για το περιβάλλον.

Τα βραβεία

ΔΗΜΟΤΙΚΑ: 8/Θ Δημοτικό Σχολείο Μήλου, 5ο Δημοτικό Σχολείο Γιαννιτσών, Ράλλειο Πειραματικό Σχολείο Πειραιά, 7ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών, 6ο Δημοτικό Σχολείο Μελισσίων, 2ο Δημοτικό Σχολείο Βουτών Ηρακλείου Κρήτης.

ΓΥΜΝΑΣΙΑ: Γυμνάσιο Ψαχνών Ευβοίας, 1ο Γυμνάσιο Αυλώνα, 1ο Γυμνάσιο Αιγίου, 4ο Γυμνάσιο Χανίων, 31ο Γυμνάσιο Θεσσαλονίκης, Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας Καλαμάτας.

ΛΥΚΕΙΑ: Λύκειο Αρχιεπισκόπου Μακαρίου του Γ΄- Λευκωσία- Κύπρος, Πειραματικό Λύκειο Αγίων Αναργύρων, 5ο Γενικό Λύκειο Κατερίνης, 1ο Λύκειο Αλεξάνδρειας Ημαθίας, Γενικό Λύκειο Αγ. Τριάδας Μιδέας Αργολίδας.

Τα βραβεία σε έντυπα του Γυμνασίου
ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ«Σοβαρότης Μηδέν»
ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ«Παρρησία»
ΒΡΑΒΕΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ«Η εφημερίδα του περιβάλλοντος»
ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ «Αδέσποτος τύπος»
ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΘΕΜΑΤΩΝ«Η ζωή ΜΕΤΑ το... Σχολείο»

Τα βραβεία σε έντυπα του Λυκείου
ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «Δασουπολίτης»
ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ «Πειραματισμοί»
ΒΡΑΒΕΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ «5ο Πεμπτουσία εν τύπω»
ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ «Η δύναμη του λόγουVis Verbi»
ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΘΕΜΑΤΩΝ «Χάριν Παιδιάς»

ΠΡΟΣΩΠΙΚH ΕΡΩΤΗΣΗ

- Γιατί στα διακριθέντα δεν υπάρχει ένα σχολείο του Αμαρουσίου;

ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

- Επειδή η παρούσα δημοτική αρχή κατήργησε το ετήσιο Μαθητικό Φεστιβάλ, στο οποίο συμμετείχαν και διαγωνίζονταν σχεδόν όλα τα σχολεία του Αμαρουσίου με πληθώρα εντύπων, θεατρικών παραστάσεων, μουσικών παραστάσεων κ.τ.λ. και με μεγάλες πανελλαδικές διακρίσεις. Προς ενημέρωσή σας, το ετήσιο Μαθητικό Φεστιβαλ πραγματοποιήθηκε για τελευταία φορά το 2006, λίγο πριν αναλάβει η νέα δημοτική αρχή και ο νυν δήμαρχος κος Γ. Πατούλης. Έκτοτε για δύο συνεχόμενες χρονιές (2007, 2008) δεν πραγματοποιείται.

ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΑΠΟΨΗ

- Η παρούσα δημοτική αρχή και ο νυν δήμαρχος κος Γ. Πατούλης έχουν δώσει μεγάλο βάρος σε θέματα υγείας (και καλά κάνουν) αλλά φαίνεται να αγνοούν τις ευθύνες που έχουν για τη δημόσια εκπαίδευση.

Εμείς, οι γονείς, θα φροντίζουμε να τους υπενθυμίζουμε αυτά που οφείλουν σε εμάς και στα παιδιά μας.

ΤΟ ΜΑΘΗΤΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΥΡΙΕ ΔΗΜΑΡΧΕ ΗΤΑΝ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΤΟ ΚΑΤΑΡΓΗΣΑΤΕ.

Τα βραβεία σε έντυπα του Γυμνασίου

Τα βραβεία σε έντυπα του Γυμνασίου (ΤΑ ΝΕΑ Τρι, 22 Απρ 2008)

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ
«Σοβαρότης Μηδέν» - 1ο Γυμνάσιο Αυλώνα

ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ απλό στην εμφάνιση, αλλά από περιεχόμενο σκίζει το έντυπο των μαθητών από το Γυμνάσιο Αυλώνα. Και παρά το γεγονός ότι ο τίτλος του είναι «Σοβαρότης Μηδέν», αντιμετωπίζουν με σοβαρότητα τα περισσότερα θέματα για τα οποία γράφουν. Για παράδειγμα, αφιερώνουν αρκετές σελίδες για την εξοικονόμηση ενέργειας και την ανακύκλωση, αλλά δεν αρκούνται σε πληροφορίες που διάβασαν ή βρήκαν στο Ίντερνετ. Έχουν πάρει συνεντεύξεις από τον δήμαρχο και τον διευθυντή του σχολείου και παράλληλα καταθέτουν και τις δικές τους «πράσινες» προτάσεις. Από την εφημερίδα δεν λείπουν τα ρεπορτάζ για τις δραστηριότητες του σχολείου, όπως για τα αθλητικά πρωταθλήματα ή για τους μαθητικούς καλλιτεχνικούς αγώνες. Θέση στην εφημερίδα έχουν και τα κόμικ. Όχι, δεν πρόκειται για αντιγραφή, αλλά για σκίτσα της μαθήτριας Σιαδώρας Παπαθεοδώρου.

ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ
«Παρρησία» - Γυμνάσιο Ψαχνών Ευβοίας

ΣΥΝΗΘΩΣ, στις λαϊκές αυτοί που διαμαρτύρονται για την ακρίβεια και τα οικονομικά προβλήματα είναι οι καταναλωτές. Οι μαθητές από το Γυμνάσιο Ψαχνών Ευβοίας όμως πήγαν... λαϊκή και έκαναν την ανατροπή. Με ένα πλήρες ρεπορτάζ δίνουν βήμα στους παραγωγούς της λαϊκής αγοράς των Ψαχνών και ακούν τα δικά τους παράπονα για τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Οι μαθητές-ρεπόρτερ με τα σημειωματάρια ανά χείρας- το μαρτυρούν και οι φωτογραφίες που τράβηξαν- «ανέκριναν» τους παραγωγούς. Όπως τονίζουν, οι περισσότεροι τους απάντησαν ότι «τα βγάζουν πέρα δύσκολα, γιατί ο κόσμος δεν έχει χρήματα και φταίνε οι πολύ χαμηλοί μισθοί και τα μεροκάματα της πείνας». Ωστόσο, οι μαθητές δεν γράφουν αποκλειστικά και μόνο για τα παράπονα των παραγωγών. Σε αρκετά σημεία μεταφέρουν στο χαρτί και τις χρήσιμες συμβουλές που τους δίνουν οι άνθρωποι της λαϊκής, προκειμένου να αποφεύγουν τα «κόλπα» των επιτήδειων. Για παράδειγμα, ένας από τους ψαρέμπορους τους είπε ότι «αρκετοί είναι αυτοί που ρίχνουν στα ψάρια φορμόλη, ένα ισχυρό συντηρητικό που τα κάνει να φαίνονται φρέσκα για πολλές μέρες».

ΒΡΑΒΕΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
«Η εφημερίδα του περιβάλλοντος» - 31ο Γυμνάσιο Θεσσαλονίκης

Η ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ καταστροφή που συμβαίνει ακριβώς δίπλά τους δεν έχει αφήσει ασυγκίνητους τους μαθητές από 31ο Γυμνάσιο Θεσσαλονίκης. Γράφουν για τη μόλυνση του Θερμαϊκού και απογοητευμένοι τονίζουν ότι «ο κόσμος τώρα πια δεν επισκέπτεται την παραλία, για να μην αντικρύσει το ντροπιαστικό θέαμα και την αποκρουστική μυρωδιά». Σε άλλη σελίδα μεταφέρουν στους συμμαθητές τους τα νεώτερα για την καταστροφή της λίμνης Κορώνειας. Στο ίδιο μεστό σε περιεχόμενο περιβαλλοντικό τετρασέλιδο, που εκδίδουν περίπου κάθε μήνα, δημοσιεύουν κείμενα και για τα μεγάλα περιβαλλοντικά θέματα που απασχολούν ολόκληρο τον πλανήτη όπως η τρύπα του όζοντος.

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ
«Αδέσποτος τύπος» - Μαθητική Εφημερίδα του 1ου Γυμνασίου Αιγίου

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ για ένα έντυπο που σε κερδίζει από το λογότυπο και μόνο: ένας γάτος- αδέσποτος μάλλον. Μπροστά από το μάτι του ένας μεγεθυντικός φακός και δίπλα ένα σημειωματάριο. Και από κάτω ο τίτλος «Αδέσποτος τύπος» και το σκίτσο μίας μαθήτριας συμπληρώνουν την πρώτη καλή εντύπωση. Αλλά και στις υπόλοιπες σελίδες το αποτέλεσμα της εκδοτικής προσπάθειας των παιδιών από το Αίγιο είναι εξίσου καλό. Στα «συν» οι φωτογραφίες. Σχεδόν σε όλα τα ρεπορτάζ τους υπάρχουν καλές φωτογραφίες που έχουν τραβήξει οι ίδιοι. Σε αρκετές σελίδες πάντως οι μαθητές ξετυλίγουν το ταλέντο τους και στο σκίτσο. Και όλα αυτά συνδυάζονται με μία πλούσια θεματολογία. Γράφουν για το σχολείο που θέλουν και ονειρεύονται- το σκιτσάρουν κιόλας- για τις σχέσεις γονέων- παιδιών, για τον ρατσισμό, για τα ναρκωτικά.

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΘΕΜΑΤΩΝ
«Η ζωή ΜΕΤΑ το... Σχολείο» - Μαθητικό περιοδικό του 4ου Γυμνασίου Χανίων

ΤΟ 66ΣΕΛΙΔΟ περιοδικό των μαθητών από τα Χανιά είναι από τα πιο πλούσια σε ύλη που έφτασαν στα γραφεία των «ΝΕΩΝ». Τα παιδιά από το 4ο Γυμνάσιο καταπιάνονται με μία σειρά από προβλήματα που τους απασχολούν, όπως είναι η νευρική ανορεξία, η παιδική παχυσαρκία, η ακμή. Στα κείμενά τους δημοσιεύουν έρευνες και ταυτόχρονα διατυπώνουν και τις δικές τους προσωπικές απόψεις. Μεγάλο μέρος του εντύπου τους καταλαμβάνουν κείμενα για την Κρήτη. Γράφουν για τους λογοτέχνες της- Βιτσέντζος Κορνάρος- και τους θρύλους της- Δροσουλίτες. Και βέβαια από το περιοδικό δεν λείπουν τα ρεπορτάζ από τις εκδηλώσεις του σχολείου. Για παράδειγμα, δημοσιεύουν ένα πλήρες φωτορεπορτάζ από τη συμμετοχή τους στον διαγωνισμό παραδοσιακών χορών στον Άγιο Νικόλαο όπου πήραν τη δεύτερη θέση. Ήταν μάλιστα το μοναδικό γυμνάσιο από τον νομό που είχε ζωντανή ορχήστρα. Χώρος υπάρχει και για στήλες σινεμά, βιβλίου, μουσικής ακόμα και ζαχαροπλαστικής.

Τα βραβεία σε έντυπα του Λυκείου

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ

«Δασουπολίτης»
Λύκειο Αρχιεπισκόπου Μακαρίου του Γ΄, Λευκωσία, Κύπρος

ΑΝ Ο ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ περιελάμβανε και βραβείο της πιο νεανικής εφημερίδας μάλλον θα το είχαν πάρει... τιμής ένεκεν χωρίς καν να διαγωνιστούν. Κι αυτό διότι οι μαθητές από το Λύκειο της Κύπρου δεν προσπαθούν να αντιγράψουν θέματα και ιδέες. Κατεβάζουν τις δικές τους για τα θέματα που τους απασχολούν. Στην πιο φρέσκια έκδοση, αυτή του Μαρτίου, οι μαθητές μιλούν για το σεξ, «χωρίς φόβο και χωρίς πάθος...»- όπως τιτλοφορείται το ρεπορτάζ τους. Πρόκειται για έρευνα που έκαναν μέσα στο σχολείο και αναδεικνύει τους προβληματισμούς των παιδιών για το σεξ στην εφηβεία. Για παράδειγμα, από τα αποτελέσματα προκύπτει ότι αυτό που φοβούνται περισσότερο είναι οι ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες. Στέλνουν μήνυμα κατά του ρατσισμού με 5 συνεντεύξεις που πήραν από συμμαθητές τους που ήρθαν από άλλες χώρες και φοιτούν στο σχολείο τους. Σατιρίζουν τους emο. Τα «ψέλνουν» στο υπουργείο Παιδείας για τις παραλείψεις του. Κι όλα αυτά με σελιδοποίηση που δεν κουράζει και με φωτογραφίες που έχουν τραβήξει οι ίδιοι, πράγμα σπάνιο για μαθητικό έντυπο.

ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ

«Πειραματισμοί»
Πειραματικό Λύκειο Αγίων Αναργύρων

ΤΟ ΑΛΑΤΟΠΙΠΕΡΟ του ρεπορτάζ είναι η επιτόπια έρευνα. Βλέπεις, καταγράφεις, φωτογραφίζεις. Αυτό έκαναν οι μαθήτριες Θεοδώρα Σαχά και Ελευθερία Λαμπάκη από το Πειραματικό Λύκειο Αγίων Αναργύρων. Συγκλονιστική η είδηση πριν από δύο χρόνια για την κατεδάφιση του εργοστασίου της Columbia, συγκλονιστικό και το ρεπορτάζ που έκαναν στα χαλάσματα του εργοστασίου. Το ρεπορτάζ περιλαμβάνει όλο το ιστορικό της Columbia από την ίδρυσή της μέχρι την κατεδάφιση και τις αντιδράσεις που δημιούργησε από μεγάλη μερίδα κατοίκων και καλλιτεχνών. Αλλά οι μαθήτριες δεν μένουν μόνο στο «χρονικό ενός πολιτιστικού εγκλήματος» όπως τιτλοφορούν το ρεπορτάζ τους. Μεταφέρουν αυτά που είδαν και έζησαν στο οδοιπορικό τους μέσα στα χαλάσματα. «... Στον δεύτερο σωρό βλέπουμε κάποια παλιά ντοσιέ από καταλόγους της Κολούμπια, καθώς και αμέτρητα εξώφυλλα από ένα CD- αφιέρωμα στον Θεοδωράκη (...). Τα όσα βλέπουμε πάντως δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτά που είδαν οι κάτοικοι της περιοχής τις πρώτες ημέρες: τότε παλιά μαγνητόφωνα, γραμμόφωνα, πικάπ...», γράφουν.

ΒΡΑΒΕΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

«5ο Πεμπτουσία εν τύπω»
5ο Γενικό Λύκειο Κατερίνης

ΤΥΠΩΜΕΝΗ σε οικολογικό χαρτί, η εφημερίδα είναι ολόκληρη αφιερωμένη στα σημαντικότερα περιβαλλοντικά προβλήματα. «Είναι σημαντικό το ότι εμείς οι έφηβοι θα πρέπει να μην κάνουμε αυτά που έκαναν οι προηγούμενοι», γράφουν οι μαθητές στο editorial. Οι 12 σελίδες της έκδοσής τους περιλαμβάνουν κείμενα για τα μεταλλαγμένα, για τα ζώα υπό εξαφάνιση, για τους κινδύνους των κινητών τηλεφώνων. Γράφουν επίσης για τα «θύματα της ομορφιάς», τα ζώα που θανατώνονται έπειτα από πειράματα από τις βιομηχανίες καλλυντικών. Και δεν παραλείπουν να δημοσιεύσουν μία σειρά χρηστικές συμβουλές με στόχο την εξοικονόμηση ενέργειας και τη μείωση της ρύπανσης από το διοξείδιο του άνθρακα.

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ

«Η δύναμη του λόγουVis Verbi»
1ο Λύκειο Αλεξάνδρειας Ημαθίας

ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΗ από το εξώφυλλο έως το οπισθόφυλλο είναι η εφημερίδα των μαθητών από την Αλεξάνδρεια. Στην πρώτη σελίδα δεν υπάρχει- όπως συνηθίζεται- ο τίτλος για το πρώτο θέμα της εφημερίδας. Αυτό που βλέπουν οι αναγνώστες είναι ένας τοίχος με συνθήματα και μία σηκωμένη γροθιά. Ανατροπή και στο οπισθόφυλλο: Φτάνοντας κανείς στην τελευταία σελίδα συνειδητοποιεί ότι μπορεί να διαβάσει την εφημερίδα και από την ανάποδη! Στο μέσα τώρα: Η μοντέρνα σελιδοποίηση με μπόλικο χρώμα κυριαρχεί. Τα κείμενα δεν είναι μεγάλα και έτσι οι μαθητές μεταφέρουν σύντομα στους αναγνώστες όσα τους απασχολούν: το ασφαλές σεξ, η προστασία στο Διαδίκτυο, η μόδα των emo, το κάπνισμα.

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΘΕΜΑΤΩΝ

«Χάριν Παιδιάς»
Γενικό Λύκειο Αγ. Τριάδας Μιδέας Αργολίδας

ΣΤΙΣ 36 ΣΕΛΙΔΕΣ του ποικίλης ύλης περιοδικού από την Αγία Τριάδα χωρούν όλα: και σοβαρές έρευνες για τη διατροφή και τα καταναλωτικά πρότυπα και θέματα για την ισότητα, καθώς και πιο ανάλαφρες στήλες για το σινεμά, το βιβλίο. Οι μαθητές βέβαια χρειάστηκε να δώσουν μάχη με τον χρόνο διότι στο Λύκειο λόγω εξετάσεων και φροντιστηρίων δεν είναι αρκετός αλλά όπως αναφέρουν και στο εισαγωγικό τους σημείωμα, απέδειξαν ότι μπορούν. Το περιοδικό περιέχει ένα πλήρες αφιέρωμα για τη διατροφή. Δημοσιεύουν τα αποτελέσματα έρευνας που έκαναν στο σχολείο, από την οποία προκύπτει μεταξύ άλλων ότι μικρό ποσοστό μαθητών τρώνε πρωινό και ότι πολλοί καταναλώνουν συχνά έτοιμο φαγητό. Το περιοδικό τους έχει ακόμα κείμενα για το Πολυτεχνείο, για τον πόλεμο, ενώ δίνει και βήμα στους... καλλιτέχνες του σχολείου. Υπάρχει στήλη με ποιητικές δημιουργίες.

Παράδεισος για τις επιχειρήσεις το «σχολείο του μέλλοντος»

Τετάρτη 16 Απρίλη 2008

Μακριά από τις πραγματικές ανάγκες του λαού, αλλά παράδεισος κερδοσκοπίας των μεγαθηρίων της Πληροφορικής. Αυτό είναι το «σχολείο του μέλλοντος», όπως τουλάχιστον περιγράφηκε στη διάρκεια του ομώνυμου Διεθνούς Συνεδρίου που έγινε το περασμένο Σαββατοκύριακο από τα εκπαιδευτήρια «Δούκα», υπό την αιγίδα του υπουργείου Παιδείας και με πλήθος χορηγών, κατά κανόνα από το χώρο των νέων τεχνολογιών. Χρυσοί χορηγοί ήταν η «Microsoft» και η «Byte».

Ο Κοινοτικός επίτροπος για θέματα Εκπαίδευσης Jan Figel, από το βήμα του συνεδρίου, αναφέρθηκε στην ανάγκη καλλιέργειας και ανανέωσης δεξιοτήτων, στην απασχολησιμότητα και την καταπολέμηση του «κοινωνικού αποκλεισμού», με τους όρους, βέβαια, της ΕΕ και του μεγάλου κεφαλαίου το οποίο εκφράζει. Εκανε λόγο για τα στοιχεία της δημιουργικότητας και καινοτομίας που προωθεί η ΕΕ, περιγράφοντάς τα σαν τη δυνατότητα να μετασχηματίζονται οι ιδέες σε προϊόντα και υπηρεσίες, δηλαδή γνώση στην υπηρεσία του κέρδους. Ο Κοινοτικός επίτροπος επανέλαβε τους κεντρικούς στόχους της ΕΕ, η οποία με την πολιτική της φτιάχνει μια Παιδεία υπηρέτη των επιχειρήσεων. Ιδιαίτερα ευχαριστημένος δήλωσε για την παρουσία των χορηγών του συνεδρίου και σημείωσε ότι η συνεργασία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα «θα έπρεπε να είναι το σύνηθες και όχι η εξαίρεση». Ανάμεσα σε άλλα, δεν παρέλειψε να αφήσει και μια δόση αντικομμουνισμού, λέγοντας ότι «το 1917 έγινε μια επανάσταση στη Ρωσία που έφερε μακρόχρονες δικτατορίες και απώλειες», για να καταλήξει ότι πρέπει μέσα από την Παιδεία να μαθαίνουμε να φτιάχνουμε ένα καλύτερο μέλλον.

«Θεωρούμε ότι η ιδιωτική πρωτοβουλία στην Παιδεία, παράλληλα με το δημόσιο χαρακτήρα της εκπαίδευσης, μπορούν να ωφελήσουν πολλαπλώς την ελληνική εκπαιδευτική κοινότητα και κυρίως τη νέα γενιά της πατρίδος», δήλωσε από το βήμα ο υφυπουργός Παιδείας Ανδρ. Λυκουρέντζος, εξηγώντας προφανώς την επιλογή του υπουργείου να πάρει υπό την αιγίδα του ένα συνέδριο ιδιωτικού εκπαιδευτηρίου. Προχωρώντας ακόμα παραπέρα, σημείωσε ότι «πρακτικές σε άλλες κοινωνίες και σε άλλα κράτη - μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης δεν μπορεί στην Ελλάδα να είναι απαγορευμένος καρπός. Και αντιλαμβάνεστε ότι αναφέρομαι στην ανάγκη συνύπαρξης της ιδιωτικής με τη δημόσια εκπαίδευση στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση», είπε. Βέβαια, η πραγματικότητα από τις άλλες χώρες που επικαλείται το υπουργείο έχει δείξει ότι αυτή η συνύπαρξη έχει οδηγήσει και τη δημόσια εκπαίδευση να λειτουργεί με ιδιωτικά κριτήρια, σε βάρος του ίσου δικαιώματος στη μόρφωση και του προσανατολισμού της Παιδείας.

Το συνέδριο, στο οποίο συμμετείχαν πανεπιστημιακοί, εκπρόσωποι μεγάλων εταιρειών κ.ά., αποτέλεσε βήμα προώθησης των νέων τεχνολογιών, αποθεώνοντας το ρόλο τους και προβάλλοντας διεθνή μοντέλα σχολείων, στα οποία οι νέες τεχνολογίες υποκαθιστούν τον παιδαγωγικό ρόλο του σχολείου. Κάτι τέτοιο, βέβαια, βρίσκεται σε απόλυτη ευθυγράμμιση με τις μεταρρυθμίσεις που προωθούνται στην Παιδεία, με στόχο την παραγωγή των αυριανών απασχολήσιμων, διά βίου καταρτίσιμων, χωρίς ουσιαστική μόρφωση, χωρίς δικαιώματα, χωρίς διεκδικήσεις.